พระจันทร์สีเงิน เมื่อเข็มนาฬิกาก้าวเดินเธอเหงาบ้างไหม ยามเมฆหมอกหนาบดบังดวงดาวให้ห่างไป เธอเห็นใช่ไหม...ในความห่วงใยใครร้าวรอน หลายวันที่โลกผ่านไปในความเหงา ฉันยังทิ้งตัวในความเศร้าอยู่ใต้เงาฟ้าเหมือนครั้งก่อน ฉันปิดเปลือกตาไม่ลงแม้หัวใจจะล้ารอน รู้สึกยังโรยอ่อนกับทุกตอนที่คิดถึงเธอ เพราะฉันเป็นเพียงสายลมที่หมุนวน ไร้ตัวตนให้สัมผัสอยู่เสมอ เฝ้าตามหาใครสักคนเหมือนใจละเมอ น้ำตาเอ่อ หัวใจเพ้อ ๆ อย่างฝันไป อ่อนกำลัง...จะพัดไปถึงปลายฟ้า อยู่ไกลเกินไขว่คว้าไม่อาจใกล้ตาเหมือนดาวน้อยใหญ่ ระยะทางบนผืนทรายกับปลายฟ้าช่างแสนไกล สายลมล้า...เพ้อความในใจ...ยามค่ำคืน ดอกไม้ยิ้มเศร้าอยู่ข้างฉัน เฝ้าอธิษฐานให้ทุกวันมีดาวอยู่ดาษดื่น ประดับประดาเป็นเพื่อนพระจันทร์ในทุกค่ำคืน หนึ่งคำเพ้อที่สุดฝืนปนเสียงสะอื้น ~ ~ ~ รักเธอ ~ ~ ~
26 ธันวาคม 2545 11:34 น. - comment id 102193
น้ำตาจะไหล
26 ธันวาคม 2545 19:34 น. - comment id 102213
ไอน้ำ ตัวน้อย จะปลอบเธอ ไม่ให้เพ้อ หาพระจันทร์ อย่างน้อยเธอก็มีฉัน อยู่ด้วยกันใต้แสงดาว............ ............ไอ้น้ำตัวน้อยผู้รักเธอ
5 มกราคม 2546 12:30 น. - comment id 103325
รัก...รักเธอทั้งหมดของหัวใจ สิ่งที่ฉันไว้ข้างใน เธอได้ยินไหมคนดี จะอยู่ไกลห่างสักเท่าใด สิ่งหนึ่งที่ยึดใจเราอยู่ผูกไว้ไม่ให้เราห่างกัน คือความผูกพันที่เธอให้ฉัน ข้อความเหล่านั้นที่เธอคอย..ส่งมา ความลับที่ฉันซ่อนไว้ ไม่เคยบอกใคร... จนเก็บมันไม่ไหว ิยิ่งฉันใกล้เธอเมื่อใหร่ ก็อยากเผยใจ.... ว่าฉัน...รัก...เธอ