แสงไฟสีขาวพร่างพราวบนผืนน้ำ น้ำพุยามพุ่งขึ้เหมือนดั่งเม็ดฝน นั่งคิดถึงคนรักอยู่ที่ริมสายชล นั่งเพียงคนแต่งกลอนด้วยอารมณ์ดีดี สะพานสีขาวโค้งงามตัดความมืด สีขาวจืดจางไฟที่ฉายแสง เป็นที่ชื่นชอบของมวลหมู่แมลง เช่นหิงห้อยที่เปล่งแสงยามคำคืน ศาลาหลังเล็กที่อยู่เคียงข้าง มีแสงไฟจางจางที่ส่องถึง เหมือนวิมานหลังน้อยที่อยู่บนดาวดึง บอกถึงเรื่องราวลึกซึ้งที่ผ่านมา ไม่ทันไรเม็ดฝนก็โปรยช่ำ หมู่แมลงที่เริงรำก็เริ่มหาย อากาศก็เย็นชดชื่นช่างสบาย แต่เสียดายนั่งอยู่เพียงคนเดียว สองข้างชลมีหมู่มวลไม้ทั้งเล็กใหญ่ มองดูไปช่างสวยน่าอิจฉา อยู่เป็นคู่เป็นพวกดูแล้วสบายตา ทำให้ยิ่งคิดภึงแก้วตาที่อยู่ไกล
คนเขียนกลอน 12 ธ.ค. 2545 11:24 น. - ID 27181 
661
1
0
12 ธันวาคม 2545 11:37 น. - comment id 100409
ได้บรรยากาศจ๊ะ รู้สึกดีนะ
12 ธันวาคม 2545 14:48 น. - comment id 100455
คิดถึงใครอยู่อ่ะจ๊ะ บอกได้มะอ่ะ คริ คริ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
