ยอดหญ้าดูเอนไหว หญ้าแกว่งไกวตามสายลม หัวใจได้เพาะบ่ม ความระทมอย่างไหวเอน น้ำค้างเริ่มจางหนาว ความร้อนผ่าวเข้าแฝงเร้น ยามเช้าที่ชุ่มเย็น เริ่มระอุสุริยา ทุ่งหญ้ากำพร้ารัก แมงมุมถักทอชีวา กลกาลเป็นขื่อคา จะขานถ้อยร้อยเส้นใย แมงปอล้อลมเล่น มิว่างเว้นกางปีกใส รับแสงของวันใหม่ ลืมหัวใจคนไหวเอน ยอดหญ้ายังเอนไหว หนาวหัวใจอันซ่อนเร้น ผ่านหนาวที่คุเข็ญ สู่อบอุ่นอรุณงาม หัวใจยังเอนไหว โอนเอนไปใต้ฟ้าข้าม ทุ่งหญ้าเพียรไถ่ถาม หาหัวใจอย่างไหวเอน...
ส่องหล้า 11 ธ.ค. 2545 12:18 น. - ID 27147 
1045
5
1
11 ธันวาคม 2545 17:29 น. - comment id 100296
เพ่งพิศภาพธรรมชาติที่งามสรรค์ แล้วรำพันบทกลอนสะท้อนหวน อยู่เมืองกรุงฟุ้งเฟ้อละเมอครวญ ใจร่ายรวนเพียงฝันประหวั่นใจ
11 ธันวาคม 2545 22:48 น. - comment id 100372
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^...........ไพเราะจังเลยจ้า.......^*^
อ่านแล้วหัวใจใหวเอนเลยน๊า
ขออ่านสองรอบเลยดีกว่า.
^*^.........................^____^..................^*^
12 ธันวาคม 2545 09:19 น. - comment id 100400
ชอบกลอนธรรมชาติ มาก ๆ เลย แล้วก็ ชอบกลอนนี้ มาก ๆ เลย
12 ธันวาคม 2545 19:28 น. - comment id 100516
เยี่ยมเลยครับ
13 ธันวาคม 2545 05:51 น. - comment id 100567
ขอบคุณทุกท่านมากครับ
28 ธันวาคม 2545 13:07 น. - comment id 102409
เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะแล้วก็มาอวยพรปีใหม่ด้วยค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ...ส่องหล้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
