ณ หาดทราย พราวขาว วาวแวววับ แสงจันทร์จับ คลื่นน้ำ ทอแสงสี กระดานน้อย ดูเศร้า ร้าวฤดี ยามราตรี รัตติกาล อันเนิ่นนาน............. กระดานดับ เดียวดาย อยู่กลางน้ำ คลื่นกระหน่ำ ซัดผ่าน จนร้าวราน แต่ยังคง อดทน และต้านทาน คลื่นแห่งกาล เวลา ที่เจ็บซ้ำ ชีวิตเรา ก็เหมือน กระดานน้อย ต้องค่อยค่อย ก้าวเดิน มิให้ช้ำ เราต้องยึด ความอดทน เป็นผู้นำ ขอเตือนย้ำ เป็นดังเช่น กระดาน.....เอย
29 พฤศจิกายน 2545 10:12 น. - comment id 98452
เพราะดีนะคะ ไม่ได้เข้ามาอ่านซะนานอิอิ สำหรับเราคิดว่าชีวิตคนไม่เหมือนกระดานเพาะว่ากระดานมันจะยิ่งเก่าลงเรื่อยๆ แต่คนสามารถพัฒนาตัวเองได้
3 ธันวาคม 2545 21:11 น. - comment id 99254
^*^ ^*^ ^*^.........ตามมาแอบอ่านจ๊ะ..........^*^ น้องกระดาน..อิอิ เพราะจังเลยย ชีวิตของเราก้อคงเหมือนกระดาน ตรงที่ต้องโต้คลื่นมรสุมชีวิตบ้าง แต่...เราไม่ไช่กระดานนะจ๊ะ ความเห็นคล้ายนักเดินทางจ๊ะ ^*^..................^____^.....................^*^
11 ธันวาคม 2545 14:44 น. - comment id 100268
ค่ะชีวิตเราไม่ใช่กระดาน แต่ก็ต้องโต้อุปสรรคต่าง ๆที่เข้ามาให้หมดไป เห็นด้วยค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2546 18:47 น. - comment id 111237
ไม่ได้อวดโม้....เพราะข้าคือกระดานโต้คลื่น ลื่นยังกะปลาไหล....ใครๆก็จับไม่ได้... ....จริงปะน้องกระดาน...
4 มีนาคม 2546 19:00 น. - comment id 112154
จิงจะ เพื่อนข้าหัวโตเยอะแยะ...........