-๑- ๏ สายใยใสเกี่ยวเกี้ยว........................ก่ายกัน พาดข่ายป่ายกันพัน............................ผูกซุ้ม ยลใยใคร่พันขัน.................................คล้ายอย่าง.........ใยเอย สานแข่งแมงมุมคุ้ม............................ครอบน้องครองถนอม ๚ -๒- ๏ เป็นจอมขวัญจิตเคล้า.....................คลอประคอง ประพัทธ์อยู่สมสู่สอง..........................สู่ด้วย สายใยใส่ยึดจอง - .............................จำพี่................จริงฤๅ จับแน่นแม้นมอดม้วย.........................มัดคล้ายคลายไฉน ๚ -๓- ๏ สายใจสองจิตร้อย...........................รัดพัน เป็นข่ายป่ายคล้องกัน.........................เกาะไว้ สองเราร่วมเสพหรรษ์.........................หารสุข - ......ทุกข์นอ เสมอชีพเสมือนชนม์ได้......................ดุจแม้นมานสมาน ๚ -๔- ๏ สายใยใสเกี่ยวเกี้ยว.........................กอดกระหวัด เรียมสอดสอยร้อยรัด..........................ร่วมนั้น ใยไหนเล่าเทียมทัด............................ถึงห่วง.........ใยแม่ มีดหมื่นดาบแสนสะบั้น.......................บั่นแล้วฤๅสลาย ๚ ๛ .
วฤก 24 พ.ย. 2545 21:32 น. - ID 26489 
1146
4
0
24 พฤศจิกายน 2545 21:42 น. - comment id 97619
อยากเป็นเจ้าแมงมุมจัง ... อาหมอ มีงี้ด้วย มีการตั้งบาทแรก คลื่นๆๆๆ ด้วยอ่ะ ไม่ยักจะได้ยินเสียงคลื่นเลยนะ
24 พฤศจิกายน 2545 22:37 น. - comment id 97651
สายใยในจิตนี้..............ยากตัด ขาดนา เหมือนเช่นไหมที่รัด......ผูกไว้ เปรียบเจ้าแจ่มจำรัส.......ขวัญพี่ มัดห่วงฤหัยไซร้..............แน่นแฟ้นรักเดียว +++++++++++++++++++++++++++++++ วันนี้ประพันธ์ได้ไพเราะ และ หวานมากค่ะ
25 พฤศจิกายน 2545 04:34 น. - comment id 97678
สายใยในจิตนี้..............ยากตัด ขาดนา เหมือนเช่นไหมที่รัด......ผูกไว้ เปรียบเจ้าแจ่มจำรัส.......ขวัญพี่ มัดห่วงฤหัยไซร้..............แน่นแฟ้นรักเดียว อังโกะจัง จ้า นี่ต้นไทรนะค่ะ คือว่า บทนี้เค้าอ่านยังไงหรือค่ะ เหมือนกลอนป่าว ช่วยบอกด้วยค่ะ
25 พฤศจิกายน 2545 14:06 น. - comment id 97743
สายใยไยยิ่งย้อน..ยองยาว นิตย์เนื่องนันทิพราว.พร่างพร้อย อบอวลอุบัติราว.เรืองรุ่ง รวิแล กอดเกี่ยวกลมกลืนคล้อยเคลื่อนคล้ายสายแสง ฯ แจรงเริงรุมรุกเร้า..เรือนใจ ครวญครุ่นความหลามไหล.เลื่อนล้ำ อาวรณ์อัดอกไอ.อาบอุ่น จุนเฮย ยวนเยี่ยงเคียงเคลือบค้ำ.คลี่คล้องจองสรวล ฯ ใยนวลหวนรัดแล้วหลุดฤา พันพ่วงหยัดยึดถือ..ถักท้น ใยยาวบอกบันลือ.เลอลั่น โลกแล พูนพอกระลอกล้น..ล่วงล้างหมางไฉน ฯ
26 พฤศจิกายน 2545 00:35 น. - comment id 97851
:)
26 พฤศจิกายน 2545 20:44 น. - comment id 97982
หน้าส่วนตัว
อีกนาน..กว่าที่เรนจาแต่งด้าย..แบบนี้นะค่ะ..
เรนชอบที่จาอ่าน...
แต่เรน..ม่ายเก่ง...ที่จาแต่ง... นะค่ะ..
27 พฤศจิกายน 2545 19:36 น. - comment id 98173
ไม่ได้มาอ่านกลอนนานมากเลย พี่วฤกยังแต่งได้เก่งเสมอเหมือนเดิมเลยน่ะคร๊าบบบจำผมได้ป่าวน้า อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
