มองฟ้าคืนที่ดาวระยิบระยับ เหมือนเพชรประดับผ้ากำมะหยี่ ลดสายตาลงมองพื้นหญ้าแห่งนี้ เพชรก็มีเกลื่อนยอดหญ้าน่าอัศจรรย์ --------------- แสงดาวแสงเพชรระยับระยิบ ถ้าอื้อมหยิบจะให้ประดับที่ไหน อยากคว้าเพชรจากฟ้ามาล้อมบ้านรำไร กลัดหัวใจด้วยเพชรเม็ดน้อยจากดิน --------------- ค่ำคืนยังงามยามลมโศก แสงน้อยเปลี่ยนโลกให้เปล่งรัศมี ยามรักมักคล้ายโลก ณ เวลานี้ หัวใจเต้นถี่ดังแสงเพชรกะพริบพราว.
18 พฤศจิกายน 2545 14:40 น. - comment id 96288
คืนก่อน ..ไปยืนที่ระเบียงและมองไปบนฟ้า สวยจังนะ เหมือนโคมจันทร์เลย ใกล้จะกลมแล้วล่ะ สีขาวๆแต่กระจ่างตามากเลยนะ ชาวหาด..หายไปนาน หวังว่าสบายดีนะ (หรือเปล่า ?) ..
18 พฤศจิกายน 2545 14:52 น. - comment id 96289
อ่า ยาม in love ก็งี้ล่ะ
18 พฤศจิกายน 2545 15:23 น. - comment id 96294
มองกี้ .. มันสะเทือนซางอ่ะ แซวครายยยยย
18 พฤศจิกายน 2545 18:36 น. - comment id 96315
คืนนี้ชาวหาดวาดกวี อยู่ตรงนี้ไง ฉันเห็นได้เธอพร่างพรายอยู่ใกล้ฟ้า แสนจันทร์ก็สวยเยือกเย็นตา ลมพัดพามาเล่นเย็นๆใจ หายไปนานจริงๆด้วยนะ
19 พฤศจิกายน 2545 00:23 น. - comment id 96368
ก็มีภาระกิจน่ะสิ อยากมีเวลาว่างส่วนตัวเหมือนกัน สงสัยว่าต้อง in love บ่อยๆ จะได้เขียนกลอนได้ ^__^
19 พฤศจิกายน 2545 12:56 น. - comment id 96472
ยามอกหักพักใจก็เขียนได้ ยามร้างไร้ไม่มีใครก็เขียนไหว ยามโศกเศร้าร้าวรานสิ้นหวานใจ ยามไหนไหนใจจินตนามาได้เลย..เขียนมาเลย จะรออ่าน.. หายไปนานเลยนะนี่ นักกลอนนอนเปล่าจะยิ่งเหงาใจนะคะ ด้วยคิดถึงและยังจดจำเสมอมา
19 พฤศจิกายน 2545 13:22 น. - comment id 96488
พุดพัดชาจ๋า ชาวหาดกำลังพยายามไม่นอนเปล่า จะมาเล่ากลอนแปลกๆ ให้นักกลอนที่นี่เกาหัวแกรกๆ เวลาอ่าน เพราะงงงัน...อึ้ง...อะไรกันหว่า เขียนไรหว่าเนี่ย ^_^
19 พฤศจิกายน 2545 14:53 น. - comment id 96521
เพราะดีค่ะ สวยงาม สละสลวยมาก