ใครหนอใคร แต่งแต้ม สีท้องฟ้า สุดสายตา นั้นเป็น สีสว่าง แต่ในที่ ฉันเอา ใจมาวาง ช่างอ้างว้าง ไร้สี แต่งแต้มเลย ดาวดวงน้อย หลนลง จากฟากฟ้า มองจันทรา โผล่มา ยังเมินเฉย ไม่ชิดใกล้ ดาวน้อย อย่างที่เคย ปล่อยละเลย ให้ดาว นั้นตกมา ดาวหันมอง หวังจันทร์ มาเคียงใกล้ แต่ยังไกล จันทร์สนเพียง ขอบปลายฟ้า หมู่เมฆ มัวหมอง มืดมิดมา แทรกกลางฟ้า ไร้ดาว และจันทรา ปล่อยดาวน้อย ร้องไห้ อยู่เดียวดาย ไม่ใส่จาย เหมือนดาว ไม่มีค่า ยามรุ่งเช้า จากนี้ และเรื่อยมา กลายเป็น ฟ้าไร้ดาว ตลอดกาล.............
14 พฤศจิกายน 2545 17:19 น. - comment id 95602
**.. ไร้ดาว ไร้จันทร์ หวั่นไหว ดวงใจ คนหนึ่ง คอยหา อยากหยุด สายน้ำ กาลเวลา ตั้งตา รอเธอ คนดี...
15 พฤศจิกายน 2545 15:04 น. - comment id 95800
รอจิงหรือเปล่าเนี้ย
15 พฤศจิกายน 2545 19:35 น. - comment id 95832
โถ ดาวขี้งอน
16 พฤศจิกายน 2545 15:02 น. - comment id 95933
กลัวจันทร์ไม่รัก