ิลมพัดพาใบไม้ร่วงโรยรา ตะวันจ้าแผดเผาใบไม้นั้น คลื่นทะเลซัดสาดไว้รวมกัน ลงสู่ฝันที่เป็นพื้นสีคราม เปิดดินแดนกระจกครามอันลี้ลับ ท้องฟ้าดับมืดมัวมองไม่เห็น สายน้ำเคลื่อนซัดซาสาดกระเด็น สิ่งที่เห็นมีเพียงความว่างเปล่า เปรียบคือว่าใจเราเป็นใบไม้ ที่หลนไปสู่พื้นมหาสมุทร ทั้งลมแดดและฝนไม่มีหยุด อยากจะขุดให้สวยเหมือนดังเดิม ฉันรักเธอเหลือเกินเธอรู้ไหม ความในใจอยากบอกมานักหนา แต่ว่าเธอไม่เห็นฉันในสายตา คงมีค่าแค่เพียงใบไม้แดง
กระดานโต้คลื่น 7 พ.ย. 2545 12:21 น. - ID 25693 
3344
11
0
7 พฤศจิกายน 2545 18:15 น. - comment id 94214
หน้าส่วนตัว
^**^
^**^
^**^.....ตามมาให้กําลังใจจ้า...^**^
..........น่าสงสารจัง..........
^**^..............^__^...............^**^
7 พฤศจิกายน 2545 21:45 น. - comment id 94244
ใบไม้ที่หายไปชื่อเหมือนหนังสือที่เคยอ่านเลยค่ะ ไม่เป็นไรหรอกนะค่ะ ถึงจะเป็นแค่ใบไม้แดง แต่ก็ร่วงหล่นลงสู่พื้นดินเป็นธาตุอาหารให้แก่พืชพรรณนานา เพราะฉะนั้นอย่าคิดว่าตัวเองไม่มีค่านะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
7 พฤศจิกายน 2545 23:31 น. - comment id 94259
ครับความหมายดีครับ.. ติดอยู่นิดเดียวคือ ไม่มีสัมผัสระหว่างบท เท่านั้น ที่เหลือใช้ได้ครับ ถ้าอยากให้เพราะนะครับ สัมผัสในอีกสัก หน่อย.... จะติดตามผลงานครับ
8 พฤศจิกายน 2545 03:02 น. - comment id 94287
ต่อจากของหลานต่องอีกนิด สัมผัสระหว่างบทคือตัวสุดท้ายของบาทที่ 4 ของบทแรก( หรือบทก่อนหน้า ) สัมผัสกับ ตัวสุดท้ายของบาทที่ 2 ของบทถัดไปจ้า... คือหัวอกเดียวกันกับป้า สมัยเข้ามาใหม่ๆ เลยล่ะ ไม่รู้อะไรสัมผัสตรงไหน จะคอยให้กำลังใจนะจ๊ะ ~^_^~
8 พฤศจิกายน 2545 07:36 น. - comment id 94305
(o*^___^*o)
8 พฤศจิกายน 2545 12:10 น. - comment id 94353
ขอเอาไปแต่ง ท่อนต่อ ให้กลอนมัน รื่นไหล ได้มั๊ยครับ ชอบจังเรยยย
8 พฤศจิกายน 2545 12:39 น. - comment id 94364
ใบไม้ไม่ได้หายไปไหน ---- เพียงใบไม้หนึ่งใบยังมีค่า แม้โรยรา ก็ยัง มีโภคผล ลงสู่ดิน สินธุ์ หล้า ทุลีปน กลับสู้ต้น ด้วยซาก และวิญญาณ (มาจากความคิด ของขุนเขาค่ะ อิอิ)
8 พฤศจิกายน 2545 12:41 น. - comment id 94366
ขอบพระคุณค่ะ พวกพี่ๆที่น่ารัก ตั๊กจะพยายามแต่งให้สัมผัสนอกนะค่ะ ตั๊กไม่เคยแต่งกลอนเยอะๆเลยค่ะ เพิ่งเคยแต่งเป็นครั้งแรก
8 พฤศจิกายน 2545 12:43 น. - comment id 94368
ขอใจนะแนทตี้ที่มาให้กำลังใจ
8 พฤศจิกายน 2545 12:47 น. - comment id 94374
พี่นักเดินทาง ตั๊กชื่นชอบผลงานของพี่มากเลย ช่วยแวะมาเป็นกำลังใจในหน่อยนะค่ะ
8 พฤศจิกายน 2545 15:11 น. - comment id 94414
แต่งกลอนเพราะดี อารมณ์โรแมนติกดีนะ ก็แต่งต่อไปเรื่อย ๆ นะ จะเอาใจช่วย
9 พฤศจิกายน 2545 20:50 น. - comment id 94614
???? ???... ?????????
9 พฤศจิกายน 2545 20:53 น. - comment id 94617
-_- How come I cant type thai la nea.
12 พฤศจิกายน 2545 17:29 น. - comment id 95257
เพราะมากค่ะ แฝงเศร้าอีกตะหาก
14 พฤศจิกายน 2545 10:10 น. - comment id 95551
ขอบคุณค่ะ
2 มีนาคม 2546 15:09 น. - comment id 111616
เปรียบคือว่าใจเราเป็นใบไม้ ที่หล่นไปสู่พื้นมหาสมุทร ทั้งลมแดดแผดเผาไม่ยั้งหยุด ยากจะฉุด...ให้สวยเหมือนดังเดิม
5 มีนาคม 2546 18:23 น. - comment id 112357
งานแรกก็เงี้ยนะ กระดานผิดพิมพ์อีกด้วย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
