ฟ้าจ๋าฟ้า สายฝนลาหายไปไหน ฤดูฝนจึงเปลี่ยนไป ไร้เม็ดฝนหล่นลงมา ร้อนเอยร้อน ไยจึงร้อน ร้อนนักหนา ร้อนกายใจร้อนกว่า ฝนฟ้ามาหายไป หว่านเมล็ดได้เจ็ดวัน เฝ้าฝันถึงวันใหม่ ฟ้าฝนไม่เป็นใจ นกน้อยใหญ่คาบไปกิน จนเอยไยจึงจน ฟ้าฝนทำหมดสิ้น น้ำตาล้าไหลริน ชาชินไม่สิ้นจน.