ไยฉันยังเปียกฝนอยู่ร่ำไป

จามอญ

คล้ายว่ายังกังวลอยากปล่อยวาง
ยังไม่สุดปลายทางที่ทอดแสง
แม้ใครคอยบอกว่าอย่าระแวง
คืนนี้ยังเคลือบแคลงเกินข่มตา
อยู่แห่งไหนในวันอันสดใส
ทิ้งร่องรอยรู้สึกไว้ไม่รักษา
เสมือนฝนหม่นเศร้ามิสร่างซา
รินละอองอ่อนล้ามิรู้เลือน
หรือเพราะความผิดพลั้งแต่ครั้งไหน
ฝนจึงโปรยเรื่อยไปให้แปดเปื้อน
แม้ยามฟ้ายินดีที่แดดเยือน
สายฟ้ายังเชือดเฉือนสะเทือนใจ
คงไม่อาจต้านไว้ได้นานนัก
ล่องลอยไร้หลักเกินรับไหว
บางสิ่งยังคั่งค้างอยู่ข้างใน
ฟากฟ้าที่ฝันใฝ่อยู่ไหนกัน
มีคำถามมากมายในสายฝน
ทำร้ายร่างทุรนจนหนาวสั่น
วันที่ฟ้าวาดแสงแห่งตาวัน
ไยฉันยังเปียกฝนอยู่ร่ำไป?				
comments powered by Disqus
  • นักเดินทาง(Skeczys)

    23 ตุลาคม 2545 10:37 น. - comment id 90455

    เดี๋ยวก็หน้าหนาวแล้ว อากาศแห้ง เดี๋ยวก็แห้งเองค่ะ (อ๊ะ ไม่เกี่ยวเนอะ)
  • พู่กันไม้

    23 ตุลาคม 2545 21:54 น. - comment id 90613

    หลังฝนจามีสายรุ้งเสมอไปฮะ รอดูๆ อิอิ
  • โคลอน

    23 ตุลาคม 2545 22:58 น. - comment id 90653

    กางร่มสิจ๊ะ จะได้มะเปียกฝน อิอิ
  • พรระวี

    24 ตุลาคม 2545 22:21 น. - comment id 90922

    โดนใจนะ
  • จามอญ

    25 ตุลาคม 2545 00:25 น. - comment id 90966

    ขอบคุณทุกคนที่น่ารักนะจ๊ะ ..............
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน