บึงบอระเพ็ด

กวินทรากร

บึงบอระเพ็ดผ่อง 
ศศิส่องสกาวพราว 
วาววับประดับดาว 
ระกะพร่างโพยมหน 
เมฆาวลาหก 
บ่ปะปกนภาดล 
เพ่งเพหะมณฑล 
สตินึกระลึกไป 
ใยรัตติกาลนี้ 
ทุขะมี ณ ฤาทัย 
ไกลแดนพำนักใน 
อุระเศร้าและเหงานพลัน 
เดินทางระหว่างเช้า 
ขณะเข้าลำเนาสัณฑ์ 
แมกไม้ไสวกั้น 
ปะทะขวางมิสร่างซา 
พฤกษาลดาวัลย์ 
กุสุมาลย์ตระกาลตา 
เขตขันธ์ละหานครา 
รวิจร สะท้อนแสง 
ลิบลับระยับยล 
อุตบลดำกลแฝง 
ดอกใบวิไลแรง 
ชละพัดสะบัดไกว				
comments powered by Disqus
  • ส่องหล้า

    8 ตุลาคม 2545 06:20 น. - comment id 84942

    ไพเราะดีครับ
    ขอไปที่บึงบอระเพ็ดบ้าง
    
    บัวบานตะการบึง.......ผิวผึ้งคะนึงตอม
    เค้าคลอพะนอหอม....จิตหมายชม้ายหา
    กลางบึงบอระเพ็ด......ก็จะเด็ดปทุมมา
    โผล่พ้นสระคงคา.......พลเชี่ยวฤดีชล
    วาบไหวฤทัยหวั่น...... สติพรั่นประมาทกล
    บัวบานมิอาจพ้น.........อมนุษย์จะฉุดดึง	
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน