หยาดน้ำค้าง กลางพรมหญ้า ระดาเด่น ไอลมเย็น เล่นไอหมอก หยอกแสงใส แสงตะวัน ระลั่นร่อน อ้อนออดใจ สายลมไล้ ไล่ระลอก หยอกพราวพรม เห็นดอกหญ้า ถลาเด่น เล่นลมอ่อน หยาดเกสร อ้อนฟ้า ว่าสุขสม ดอกหญ้ายิ้ม พิมตา น่าภิรมย์ สุขผสม รมระลั่น สนั่นใจ แต่รู้ไหม ใจฉันแค้น แสนรันทด ใจสลด เพราะความรัก ต้องหวั่นไหว ก็ริเด็ด ดอกฟ้า มาพิมใจ ไม่เจียมใจ ใจจึงช้ำ ระกำทรวง อยากจะเป็น เช่นดอกหญ้า ถลาลม เจ้าหลอกล้ม เล่นลมฟ้า นภาสรวง เกล็ดเกสร เจ้าเฉลย ไม่เคยทวง ทุกข์ทั้งปวง ไม่ล่วงท้า ดอกหญ้างาม แต่ใจฉัน มันดื้อด้าน ปานฉะนี้ เจ็บฤดี ไม่มีจำ จึงย้ำถาม อดชมชาติ หยาดน้ำค้าง กลางพรมงาม เพราะมัวตาม หาความรัก ในมายา
4 ตุลาคม 2545 22:23 น. - comment id 83749
เปาะแปะๆๆ ปรบมือให้นะ
4 ตุลาคม 2545 22:46 น. - comment id 83760
ละเอียดอ่อนจังนะค่ะ
4 ตุลาคม 2545 23:55 น. - comment id 83787
ช่างคิดคำจัง
5 ตุลาคม 2545 00:35 น. - comment id 83801
.....เห็นอโศกช่างโศกแท้..............งามงอน ใยน้องจึงตัดรอน......................พี่ได้ คงโศกวิตกตอน........................ดอกร่วง- โรยนา คงหน่ายหมายผลักให้................บ่ายร้างรียมฤา ฯ
5 ตุลาคม 2545 00:59 น. - comment id 83813
(o*^___^*o)