*...วันไหน ที่ฟ้าใส แดดส่อง ความคิดถึง อยู่ในสีทอง ของแดดสาย นั่นละ...หากเธอ รู้สึกได้ ที่ไล้หัวใจ อุ่น ๆ นั้น...* *...ณ ใต้เงาไม้ร่ม ความคิดถึง คือสายลม อ่อนหวาน โบกไล่ ไอร้อน อ่อนล้าแห่งวัน ไม่ทำให้เธอ รำคาญ...ใช่ไหม...* *...รอนแรม...เร่ร้าง ยิ่งกว่านักเดินทาง ไหน ๆ ให้ไกล...เสียยิ่ง กว่าไกล ไม่มีที่ใด ที่ความคิดถึงไป...ไม่ถึง...*
24 กันยายน 2545 11:33 น. - comment id 79954
^*^ ^*^ ^*^ ...อืม..ไม่มีที่ใด.. ที่ความคิดถึง..ไปไม่ถึง. ^*^ ชอบคํานี้จังเลยย.จ้า..^*^ ....................................
24 กันยายน 2545 11:53 น. - comment id 79960
il mare อื้อประทับใจจิงๆๆนะ Love that resides in one place at to different times
24 กันยายน 2545 15:01 น. - comment id 80063
หัวใจและปลายปากกา...............อืม เพราะดีนะคะ...........................
24 กันยายน 2545 18:03 น. - comment id 80187
เพราะดีคับ เก่งจัง
25 กันยายน 2545 09:03 น. - comment id 80390
คิดถึงมาถึงที่ที่เราอยู่หรือเปล่านะ
25 กันยายน 2545 15:19 น. - comment id 80535
แต่งดีมากเลยครับ
10 สิงหาคม 2552 11:23 น. - comment id 84080
นี่มันบทกวีของ เพลงดาบแม่น้ำร้อยสายนี่คะ พี่เหว่าปลอมตัวมา หรืออย่างไร