จินตนาการแต่งแต้ม เติมฝัน ลอยละล่องสุดมันส์ ม่วนแต้(ๆ) จุดระเบิดก่อควัน ครอบขอบ รอบฟ้า ล้อมกรอบทุกข้อแม้ แม่งบ้าสะใจ โลกใบเดิมสุดเอื้อม อิสระ ตอกติดตรึงภาระ ร่วมร้อย ปลิดเปลื้องปลดมันซะ สะอก สะใจ สิ้นสุดตะวันคล้อย ค่อยย้อนกลับมา แต่มุมมองใหญ่กว้าง กลางฟ้า ดลภาพสวยเตะตา แต่งแต้ม โอ้หรือว่าเทวา วาดภาพ สรรค์เสกดอกไม้แย้ม ยั่วเย้าต่อมฝัน แปลกแต่จริงสิ่งเร้น รายรอบ ความงดงามซ่อนกรอบ กีดกั้น กว่าจะพบคำตอบ ต้องเหาะ รอบฟ้า จึงพบว่าโลกนั้น น่าร้าก....น่ารัก
3 สิงหาคม 2544 13:54 น. - comment id 7583
ชั่วชีวิตของคำบางคำที่ถูกเรียงร้อยมาจากตัวอักษรบางตัว..อาจจะไม่เคยมีส่วนร่วมในคำว่า"ฉันทลักษณ์"กับเขาสักครั้ง..ถ้ามันพูดได้มันอาจจะอยากบอกเราว่ามันน้อยใจ..คุณจะใจดำ..ไม่ให้โอกาสมันเลยหรือ
4 สิงหาคม 2544 06:30 น. - comment id 7609
ก็ตะวันใหโอกาสมันอล้วไง..วันนี้......กลอนดูน่ารัด.....สดใสดีชอบตรง "น่าร้าก...น่ารัก"เนี่ย ชอบทั้งกลอนทั้งโน้ตเลย ขอให้ตะวันสาดแสงตลอดไปนะคะ
4 สิงหาคม 2544 06:40 น. - comment id 7619
ตะวันมีขึ้นและลง แต่มันก็ยังคงสดใส เขียนเถอะจงเขียนต่อไป จะเป็นกำลังใจให้ตะวัน
4 สิงหาคม 2544 12:36 น. - comment id 7657
อิอิ..ชอบที่เล่นคำ ม่วนแต้(ๆ)....นี่อ่ะ น่ารักดี เข้าใจใช้คำจังตะวัน ม่วนแต้(ๆ) ภาษาเหนือแปลว่า สนุกจริงๆ ค่ะ อิอิ....(ช่วยแปลค่ะ)
4 สิงหาคม 2544 18:02 น. - comment id 7670
Taa Vang, keep it touch, I hope to read your sweet poem soo
5 สิงหาคม 2544 01:53 น. - comment id 7708
ล้อมกรอบทุกข้อแม้ แม่งบ้าสะใจ อ่านแล้วกระตุ้นต่อมวิบากกรรมจริงๆแต่งดีมากเลยครับชอบได้อารมณ์อย่างยิ่ง
5 สิงหาคม 2544 08:17 น. - comment id 7711
แต่งได้ดีมากค่ะตะวันให้โอกาสกับคำที่ไม่ค่อย เอามาใส่ในกลอนแต่พอมาอ่านกลอนตะวันแล้ว มันช่างเข้ากันได้ดีนะ เยี่ยมเลยค่ะ
5 สิงหาคม 2544 12:19 น. - comment id 7738
เมื่อได้รับอิสระจากสายลมทำให้บินได้โดยไร้แรงต้าน..คุณจะพบว่าสิ่งที่คุณสัมผัสมันอยู่ทุกวันต่างหากคือสิ่งที่คุณอยากเจอ..ท้องฟ้า..สวยเสมอ..หากแต่เป็นผืนดิน..ที่คือทุกสิ่งทุกอย่าง
7 สิงหาคม 2544 09:05 น. - comment id 7907
หุหุ...คงหาอ่านแบบนี้ได้ที่นี่ที่เดียว..
20 สิงหาคม 2544 09:36 น. - comment id 9090
ขอบคุณทุกคนที่ร่วมกันเดินทาง
3 มีนาคม 2545 01:56 น. - comment id 38292
บทนี้ของคุณก้อยังน่ารัก น่าร๊าก อีกตามเคย