หยาดพิรุณพรูร่วงจากห้วงหาว พริ้วเพชรพราวสั่งฟ้ามาลัยหอม ระรวยรินกลิ่นพรมให้ดมดอม พวงพยอมบ้านป่ามาไกลไกล รวีรุ่งเรื่อแสงแห่งฟ้าสาง เคล้าหมอกบางดั่งแก้ววับแววใส ประกายพรึกแห่งดาววาววิไล ส่งท้ายในราตรีที่ผ่านมา ดุเหว่าแว่วขับขานเพลงหวานซึ้ง ต้อนรับซึ่งวสันต์ด้วยหรรษา คราโลมหลั่งสั่งซ้ำจะอำลา จากฟากฟ้าเวียนไปในฤดู
26 สิงหาคม 2545 21:43 น. - comment id 70558
ภาษาสวย..กลอนซึ้ง.ตรึงดวงจิต อ่านแล้วคิดถึงใครก็ไม่รุ้ หลบหลีกเร้นแอบเฝ้าเคล้าคลออยู่ กับกานท์คู่เคียงฝันอันยาวไกล เอ๊ะไงกันวันนี้.....งงแฮะ....กลอนเพราะจังจ้า
26 สิงหาคม 2545 22:00 น. - comment id 70565
มาฟังฝนสั่งฟ้าว่าอย่างไรจ๊ะ
26 สิงหาคม 2545 23:00 น. - comment id 70582
ช่าย...ๆๆ หอยทากมักจาชอบอากาศชื่นๆ คงไม่อยากให้หน้าฝนผ่านไปอะจิ ..!
26 สิงหาคม 2545 23:55 น. - comment id 70594
ภาษาสวยจริงๆ ให้แต่งแบบนี้แต่งไม่เป็นเลยล่ะ ตีบตันๆ
27 สิงหาคม 2545 04:07 น. - comment id 70609
1.เอ็ม น้องผู้น่ารัก เขียนกลอนเก่ง นับถือฝีมือมากเลย 2.หลิน น้องอีกคน ขยันเขียนกลอนมากยึดแนวได้เคร่งครัด นับถือฝีมือจริงๆ 3.วรรณกาญจ์ มิตรใหม่ ลีลาแหวกตลาดดีมาก นับถือฝีมือเช่นกัน 4.ละอองน้ำ เพื่อนเก่า นี่ไม่ต้องห่วง นับถือฝีมือกันสุดซึ้งอยู่แล้ว ขอบคุณทั้ง 4 ท่าน