ครั้นแผ่นฟ้าครึ้มคลุ้มด้วยกลุ่มฝน บอกความหม่นของฟ้าเวลาหมอง แล้วรินหลั่งน้ำตาฟ้าเนืองนอง เป็นฝนฟ่องโอบอุ้มชุ่มแดนดิน หยาดน้ำตาฟ้าถั่งหลั่งโลมพื้น โชยความชื่นเนืองนองทุกท้องถิ่น ชาวไร่นาอาศัยได้ทำกิน ทั้งแผ่นดินเบิกบานสราญรมย์ น้ำตาคนคราหยดรดใบหน้า เป็นสัญญานิยามความขื่นขม ระบายความหม่นเศร้าร้าวระบม ล้างเงื่อนปมภายในหัวใจราน.
พรระวี 23 ส.ค. 2545 22:26 น. - ID 21136 
945
7
0
23 สิงหาคม 2545 23:10 น. - comment id 69606
เศร้าจัง
24 สิงหาคม 2545 00:31 น. - comment id 69623
น้ำฝนกับน้ำตา อืม...ระวังเป็นหวัดนะคะ :p
24 สิงหาคม 2545 10:36 น. - comment id 69699
น้ำฝนตอนหลั่งมาเมื่อฟ้าหม่น น้ำตาคนตอนหลั่งมาเวลาหมอง (เศร้า) ใจ....พรระวี.....ตอนนี้มีใครจอง ถ้าจับจ้องพี่จะต้องจ่าย......อะไร.(จ๊ะ)
24 สิงหาคม 2545 11:41 น. - comment id 69726
อืม...เศร้าจับใจToT........
24 สิงหาคม 2545 14:59 น. - comment id 69779
ขอบคุณครับ ทั้งสามท่านที่เมตตาให้ความเห็น
24 สิงหาคม 2545 15:11 น. - comment id 69787
ถ้าฝนล้างความเศร้าได้ง่ายแบบนี้ก็ดีอ่ะจิคะ
24 สิงหาคม 2545 22:33 น. - comment id 69934
บุษ..มาให้ กำลังใจ พรระวี นะคะ ้น้ำตาฟ้าไหลมาจากไหนนั่น น้ำฝนพลันไหลหลั่งจากฟากฟ้า น้ำใจเธอที่เคยให้ไม่กลับมา น้ำตาฟ้า....มารดล้าง....กลางดวงใจ
24 สิงหาคม 2545 23:49 น. - comment id 69951
เพิ่งฝ่าลมฝนกลับมาถึงบ้าน เข้ามาอ่านกลอน คราวนี้เจอทั้งน้ำฝน และน้ำตาเลยนะคะ เพราะมากค่ะ
25 สิงหาคม 2545 08:01 น. - comment id 69993
Hmm .. I agree. Your poem is very nice but it is so sad. I like it anyway.
26 สิงหาคม 2545 21:44 น. - comment id 70559
ขอบคุณท่านตฤณ ท่านบุษราคัมและท่านหลิน ทั้งสามท่านมีคุณูปการต่อผมเสมอมา สำหรับท่าน MW มิตรใหม่ยินดีต้อนรับความเป็นเพื่อนด้วยจริงใจครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
