ลมพัดฉิวปลิวสบัดลัดเรียวหญ้า สกุณาโผผกผินบินเฉวียน เหนือพฤกษาและทุ่งหญ้าที่ราบเตียน ทำให้ฉันได้เรียนรู้สู่อารมณ์ กระชากตัวออกมาจากป่าเมือง แล้วลืมเรื่องวุ่นวายที่ใจขม พอกันทีกับวิถีชีวีสังคม พาอารมณ์สู่ทุ่งใหญ่ให้ใจเย็น ช่างอิ่มเอมอารมณ์สมดังหมาย มันช่างคลายให้ใจสุขผ่อนทุกข์เข็ญ หยาดน้ำฟ้าสะดิดหญ้าพากระเซ็น ฉันนได้เห็นที่มาซึ่งอารมณ์
โมไนย 22 ส.ค. 2545 15:24 น. - ID 21006 
755
0
0
22 สิงหาคม 2545 23:39 น. - comment id 69291
เก่งจ๊ะ...ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
