.....ราตรีนรีน้อง.....................ขณะจ้องศศีงาม เพ็ญจันทร์ตระหง่านยาม.........ฉวิข้ามพโยมยล ปราศพี่วจีล้อ..........................อุระขอพินอดล โสมส่องสนองตน....................ธ กมลสนนเคียง ฯ .....ราตรีมิควรห่วง.................ตมะล่วงมิลวงเมียง เพ่งพิศม์พินิจเพียง.................กวิเรียงเผดียงนันท์ โอ้น้องดรุณงาม.......................ขณะยามพิร่ำครัน ฉันท์เฉิดสิเพริศวรรณ..............สิริอันตระการตา ฯ .....พราวพรายพิไลลักษณ์.........สิประจักษ์สุภัคครา ดาวงามอร่ามว่า........................ลลนาพธูนวล เคียงกายชม้ายเดือน................มิละเบือนเสมือนครวญ คราวพบประสพนวล.................จิตะควรสิสรวลทรง ฯ .....เปรียบเปรยสิเอ่ยอ้าง...........ศศิยังสล้างคง ปานน้องประคองรงค์.................สิผจงอนงค์งาม ราตรีจะกี่คลาด..........................ดิถิมาสพิลาสยาม คงเคียงเผดียงความ..................กวิล้ำพิร่ำเชย ฯ
28 กรกฎาคม 2545 21:02 น. - comment id 63483
อุหู นับถือฮะ นับถือ อยากอ่านอิทิสังค์ฉันทืบ้างนะครับ เอาอิก เอาอิก
28 กรกฎาคม 2545 21:08 น. - comment id 63487
อัลมิตรา ทาทายัง กลอนแบบนี้แต่งยังไงอ่ะ ท่าทางจะแต่งยากนะ ชอบอ่านแต่แปลไม่ออกอ่ะ แต่ก็ชอบ เป็นกำลังใจให้ครับ
29 กรกฎาคม 2545 11:13 น. - comment id 63616
อ่านแล้วก็หนุกดี แต่แปลไม่ออก แต่งได้ยังไงหนะ
29 กรกฎาคม 2545 11:39 น. - comment id 63624
อิทิสังค์ฉันท์ คงต้องระดับปู่ก๊องค์ค่ะ ..ฝีมือแน่มากค่ะ หว่ออ๊ายหนี่ (ทุกทีที่เขียนชื่อคุณ กระดากงัยก็ไม่รู้ ..555) คนไร้ถิ่น ....ค่อยๆอ่านนะคะ ปทานานุกรมมีไหมคะ ศัพท์ไทยๆจะมีอยู่ในนั้นนะคะ