ในกระท่อม ปลายนา ประสายาก จะลำบาก เพียงใดไม่เคยบ่น หนักและล้า ตรากตรำ ระกำระคน จะสู้ทน ทำกิน บนถิ่นทอง ไม่เคยยืม หนี้สิน มากินหรู ไม่เคยกู้ เกินกำลัง ประทังท้อง แค่หากิน อยู่ได้ มิก่ายกอง แค่มิต้อง ดิ้นรน จนเกินไป เพียงสองเรา รู้จักพอ ก็รื่นรมย์ เสพและสม บนบัลลังค์ ตั่งไม้ไผ่ เสียงกาเหว่า ข้ามผืนนา มาแต่ไกล วังเวงไหว แข่งเสียงไก่ ในท้ายนา อึ่งอ่างร้อง ระงมบ่น ยามฝนไล่ แลจั่งจั่น ระงมไกล อยู่ในป่า มีอาหารอย่างดี มีฝูงปลา จับเอามา เผาพล่า ก็น่ากิน ยามนา เหนื่อยหนัก ก็พักกาย ยามไร่ ลำบากกาย หากได้สิน ยามพัก ยังร้องเพลง บรรเลงพิณ ยามยิน ช่างสุขแสน ปานแดนพรหม คือชีวิต อย่างที่ มีชีวา คือชาวนา ชาวดง พงไพรร่ม คือสันหลัง เรียบง่าย ได้ปลดปลง ได้สืบพงศ์ วงศ์วาน ทำงานนา (ม้าก้านกล้วย)
23 มิถุนายน 2545 20:25 น. - comment id 57300
กระท่อมหวานปลายนารอความหวัง สาวนาคืนหลังกลับสู่ถิ่นดินระแหง ทุ่งรวงทองผ่านแดดกล้าและลมแรง ถึงฝนฟ้าจะแกล้งไม่เห็นใจไม่ท้อเลย หลังของพี่ถึงจะงอหลังคนสู้ หยัดยืนอยู่มีศักดิ์ศรีมิอยู่เฉย นุ่งกางเกงผ้าขาวม้าคาดพุงถึงจะเชย แต่น้องเอ๋ยใจดวงนี้มีรักจริง กลับเถิดหนากระท่อมนารอรักน้อง หวังเกี่ยวข้องดำกล้าท้าทุกสิ่ง หากมีน้องคนงามแอบอุ่นอิง พี่จะวิ่งไปกลางนาตะโกนบอกฟ้าว่าขอบใจ!
23 มิถุนายน 2545 20:42 น. - comment id 57301
หอมเอยหอมดอกกระถิน รวยระรินเคล้ากลิ่นกองฟาง เห็ดตับเต่าขึ้นอยู่ริมเถาหญ้านาง มองเห็นบัวสล้างลอยปริ่มริมบึง อยากจะเด็ดมาดอมหอมหน่อย ลองเอื้อมมือค่อยๆก็เอื้อมไม่ถึง อยากจะแปลงร่างเป็นแมลงภู่ผึ้ง.... แปรงได้จะบินไปคลึงเคล้าเจ้าบังตูมบัวบาน.. หอมดินเคล้ากลิ่นไอฝน อวลระคนหอมแก้มนงคราญ ขลุ่ยเป่าแผ่วพลิ้วผ่านทิวแถวต้นตาล มนต์รักเพลงชาวบ้านลูกทุ่งแผ่วมา ได้คันเบ็ดสักคันพร้อมเหยื่อ มีน้องนางแก้มเรื่อนั่งเคียงตกปลา ทุ่งรวงทองของเรานี้มีคุณค่า มนต์รักลูกทุ่งบ้านนาหวานแว่วแผ่วดังกังวาน โอ้เจ้าช่อนกยูง แว่วเสียงเพลงมนต์รักลุกทุ่ง ซ้ำหอมน้ำปรุงที่แก้มนงคราญ.. ขับร้องโดยไพรวัลย์ ลูกเพชร บทกวีคำร้องอมตะโดยบรมครูเพลงลูกทุ่งผู้ยิ่งใหญ่แห่งผืนดินครูไพบูลย์ บุตรขัน..
23 มิถุนายน 2545 21:18 น. - comment id 57310
พี่ม้าฯจ๋า ดูที่... http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=16799 หน่อยนะจ๊ะ
23 มิถุนายน 2545 23:43 น. - comment id 57335
แวะมาอ่านกลอนของท่านอาจารย์ เยี่ยมที่สุ้ดดดดดดด..ขอคาราวะจ้า
24 มิถุนายน 2545 16:59 น. - comment id 57404
อบอุ่น่แบบพื้น ๆ ดีจัง
24 มิถุนายน 2545 17:02 น. - comment id 57407
พอมีพอกิน พออยู่พออาศัย
24 มิถุนายน 2545 22:01 น. - comment id 57477
ป๋มจะช่วยพ่อสืบพงศ์ วงศ์วาน ทำงานนา นะจั๋บ ^-^
24 มิถุนายน 2545 23:38 น. - comment id 57489
หลับตาเห็นภาพทุ่งนาป่าเขา มันสงบเย็น จนบอกไม่ถูก บทกลอนที่สร้างสรรค์ทางอารมย์ ที่ยอดเยี่ยม
25 มิถุนายน 2545 06:50 น. - comment id 57514
เพียงสองเรา รู้จักพอ ก็รื่นรมย์ เสพและสม บนบัลลังค์ ตั่งไม้ไผ่ เสียงกาเหว่า ข้ามผืนนา มาแต่ไกล วังเวงไหว แข่งเสียงไก่ ในท้ายนา อึ่งอ่างร้อง ระงมบ่น ยามฝนไล่ แลจั่งจั่น ระงมไกล อยู่ในป่า มีอาหารอย่างดี มีฝูงปลา จับเอามา เผาพล่า ก็น่ากิน ชอบชีวิตแบบนี้เหมือนกัน ม้าก้านกล้วย เขียนได้เห็นภาพเลย นับถือจริงๆ
25 มิถุนายน 2545 13:22 น. - comment id 57557
......... .... อุษาเรือง เหลืองระยับ จับขอบฟ้า ลมแผ่วรื่น สุคนธา มาลาฉาย ทะเลข้าว เขียวพริ้ว ริ้วริ้วราย จนจรดปลาย ฟ้างาม ยามอรุณ .... ในกระท่อม ปลายนา ประสายาก ไม่ลำบาก ตรากตรำ ซ้ำอบอุ่น มีความรัก ของพี่ นี้เป็นทุน ที่เกื้อหนุน สองเรา เข้าใจกัน .... ร้อนฤทธิ์แดด แผดเผา เราดำกร้าน ไม่เคยคร้าน ทำงานดี ขมีขมัน เหงื่อไหลโซม ชโลมกาย ไม่วายวัน จนสายัณห์ มาเยี่ยมเยือน เตือนเวลา .... เดินเลาะลัด ตัดคันนา มาหนองน้ำ ลงผุดดำ ช้ำหาย คลายเหนื่อยล้า เด็ดผักบุ้ง ช้อนกุ้งฝอย ที่ลอยมา ดูพี่จ๋า ปลาติดอวน ล้วนมากมี .... ทำแจ่วกุ้ง ลวกผักบุ้ง ที่เก็บมา ต้มยำปลา ถ้วยใหญ่ ใส่หอมจี่ ใบมะขาม ยอดงามใส ใส่อีกที รสเปรี้ยวดี นะพี่ ชี้ชวนทาน .... ข้าวเหนียวนึ่ง ร้อนร้อน ค่อนกระติบ เหมือนเปิบหยิบ ข้าวทิพย์ รสมันหวาน หอมกระถิน กลิ่นตลบ อบนอกชาน สุขใดปาน บ้านป่า ปลายนาเรา..... .........
26 มิถุนายน 2545 22:25 น. - comment id 57843
นามีน้อย ทำน้อย ค่อยปราณีต ค่อยผลิต พืชพันธุ์ อันแสนสวย เป็นทุ่งข้าว สีทอง ผ่องระรวย เพื่อหวังช่วย เลี้ยงชีพ กว่าสิบครัว แต่ฝนฟ้า ไม่เป็นใจ ในปีนี้ นาที่มี เลยล่ม จมสลัว หวังจะเห็น ทุ่งสีทอง ต้องหมองมัว ต้องหมดตัว สิ้นหวัง พังทะลาย ในแง่ร้าย ของผืนนา อันน่าเศร้า หวังวาดเอา สีทอง ผ่องพื้นไร่ แต่กลับกลาย สูญสิ้น ถิ่นนาไป ต้องเร่งขาย ไช้หนี้ ที่ท่วมตัว แต่งนานพอดูเลยหละค่ะ ยังไงก้อขอบคุณอีกครั้งนะคะ สำหรับคำอวยพรวันเกิด