เสียงจั๊กจั่นหรีดร้องเป็นทำนองแห่งพฤกษไพร เสียงสายน้ำหลั่งไหล เพราะจับใจหาใดปาน เสียงเพรียกจากพนา ร่ำร้องว่าอย่าพร่าผลาญ ทำลายเหล่าวิญญานแห่งพื้นป่า พนาไพร เสียงเจี้ยวแจ้ว ของเหล่า สกุณา ไพเราะกว่า เสียงดนตรี ในผับไหน เป็นเสียงแห่งชีวิตที่เกิดในป่า พงพฤกษไพร รักษาให้ ธรรมชาติ ได้ยั่งยืน โปรดช่วยกัน อนุรักษ์ รักษาป่า ทรงคุณค่า ป่ารักษ์น้ำ ให้ชุ่มชื่น อย่าทำลายธรรมชาติ ให้ถูกกลืน โปรดอย่าฝืน ล่วงล้ำ และ ทำลาย สิ่งสวยงามโปรดช่วยรักษาได้ ปกป้องภัย อย่าให้ ป่านั้นเสียหาย เพราะ พื้นป่า ให้คุณค่าต่อชีวีมากมาย เปรียบดังสายโลหิต หล่อ เลี้ยงชีวี สุข สงบ หา ได้ จาก พื้นป่า ไม่ต้องหา จากแห่งใด ในโลกนี้ ธรรมชาติ คือ เครื่องหล่อหลอมทุกชีวี ให้สุขภาพดี ทั้งกาย และ หัวใจ มาช่วยกันเที่ยวป่าแบบอนุรักษ์ ไม่ไปหัก กิ่งก้าน เหล่า แมกไม้ และ ป้องกัน จากพวกชอบทำลาย กว่าจะสายเกินกว่า จะ ป้องกัน
อังโกะ จัง 22 พ.ค. 2545 19:01 น. - ID 15522 
1342
2
0
22 พฤษภาคม 2545 20:14 น. - comment id 51164
โหยยย.... อ่านเพลินเลยครับคุณอังฯ ถ้าผมเป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้จะขอไลเซ่นไปแปะไว้ที่อุทยานแห่งชาติเลยครับ กินใจมาก..... สวัสดีครับ
22 พฤษภาคม 2545 23:01 น. - comment id 51176
มาอ่านมั่งคะ
22 พฤษภาคม 2545 23:52 น. - comment id 51198
ดีมากจ้ะ น้องอัง
23 พฤษภาคม 2545 18:52 น. - comment id 51331
^-^
30 พฤษภาคม 2545 18:30 น. - comment id 52725
ปรบมือให้ นักอนุรักษ์ ตัวยง......
8 มิถุนายน 2545 11:01 น. - comment id 54630
นี่ ๆๆๆ เรา คน บาบ ใครเอ่ย ไปเที่ยว กัน เปล่า คนสวย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
