น้ำค้าง

ดิรดิษ


แพรพิรุณผ่องพรายดุจสายสร้อย
แต่ละเม็ดเกล็ดน้อยร้อยรัดบ่วง
แทนมาลีเสน่หาสุดาดวง
แต่ละช่วงแต่ละชั้นลดหลั่นมา
พุ่มพวงมะลิลาอีกปาหนัน
ค่อนดื่นดวงจันทร์เจ้าฝันหา
หยาดน้ำค้างสียวงพวงมาลา
มาแต้มตาเต็มตื่นแทบผืนดิน
ราตรีกาลโล้เลื่อนในเดือนดับ
ข้าพเจ้าคำนับกับบ้านหิน
เปิดประตูแง้มๆเกรงใครยิน
อนุทินเชื่องช้าปากกาเดินทาง
มองฝ่าม่านหมอกไกลออกไป
เป็นอย่างไรบ้างเล่าเจ้าโลกกว้าง
ค่ำนี้ฝนมาเยือนเรือนรุ่งราง
กว่าจะสางคงผ่าวไข้ทั้งใบยวง
แพรพิรุณแผ่วโผยโชยๆเอื่อย
มาเรื่อเรื่อยแทนวลีที่แหนหวง
คิดถึงพิม คำผกา สุดาดวง
คิดถึงพวงแก้มขวัญ-อุษามณี 
				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    16 กรกฎาคม 2555 13:02 น. - comment id 1238647

    
    
    ขวัญ-อุษามณีนี้น่ารักนะคะ
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    17 กรกฎาคม 2555 21:57 น. - comment id 1238851

    คิดถึงใครก็ได้ในโลกหล้า
    ใยคิดถึงอุษามณีด้วย
    เจอคู่แข่งพาใจให้ระทวย
    กลอนสรวยขวัญหลงคงลืมเรา
    
    มาอ่านกลอนงดงามนัก

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน