ลมปลิวฝุ่นฟ้อนในตอนสาย ดินแดงปลิวกายสู่เวหน จากริ้วรอยแตกแยกตัวจน ผืนดินผินตนเป็นผืนทราย แยกน้ำเคยอุ้มชุ่มในดิน โบยบินเมฆขาวครึ้มยามบ่าย เปาะแปะแฉะชื้นใช้คืนกาย คละคลุ้งกลิ่นคล้ายครั้งฝนริน ผุยผงพริบพลันแผ่นดินชื่น ปลุกตื่นชีวิตที่วายสิ้น กบอึ่งบึ่งร้องก้องให้ยิน ดุกดิ้นช่อนว่ายในสายธาร ไอดินดมหอมกว่าตอนแล้ง ฟ้าแจ้งรุ้งเติมหลังฝนผ่าน เรไรยามค่ำครื้นทำงาน จิ้งหรีดผสานดั่งวานวัน ลมปลิวฝุ่นฟ้อนในตอนนี้ หวังบ่ายฝนมีอย่างที่ฝัน ข้าวหอมฯ เสาไห้ ทุ่งใกล้กัน ถ้อยคำจำนรรนอกเถียงนา
4 กรกฎาคม 2555 07:51 น. - comment id 1237280
กลิ่นไอดินเวลาฝนเริ่มตกนี่หอมนะครับ ... แวะมาทักทายยามเช้าครับท่าน
4 กรกฎาคม 2555 13:12 น. - comment id 1237330
ต้นกล้าไหวๆ ได้แรงลม ผิวน้ำกระเพีอมชมปลาช่อนว่าย ฉ่ำฝนคืนก่อนดินอ่อนกลาย แมงมุมลายซ่อนตัวใต้หลังคา..
4 กรกฎาคม 2555 19:17 น. - comment id 1237352
น้องรัก พี่พุดชอบอ่านบทกวีแบบนี้มากค่ะ ทำให้ชีวิตดูไม่มีอะไรมาปรุงแต่งมากค่ะ ระย้าช่อจากกอเขียว รวงเรียวสุกปลั่งไสว ราวผืนพรมทองทาสุดตาไกล ด้วยหยาดเหงื่อน้ำใจชาวนา แก้มเหี่ยวยับย่นทนแดด แผดเผาไหม้เกรียมใต้ฟ้า อัญมณีใจจากดินเลอค่า เลี้ยงผองหล้าไทยอิ่มท้อง หนีนากว้างเดือนแจ่มดงกระถิน ทิ้งถิ่นวัวควายบึงหนอง ดอกผักบุ้งริมนาน้ำตานอง คลองว่ายท่องไปหลงแสงสีศิวิไลซ์ เสียงขลุ่ยกองฟืนลอมฟาง เดือนพร่างดาวเต็มทุ่งฟ้าไสว อกอุ่นหนุนแขนฝันไกล หลอมใจรวมร่างสร้างรังรัก กระท่อมไพรร้างไร้ ร่างอ้ายคนดีที่ภักดิ์ สัญญากับสาวนาแน่นหนัก จะรักตราบสิ้นดินฟ้า ลั่นทมระย้าชายคาฝัน สาวนาหวั่นหวั่นเหว่ว้า ฟังเสียงฝนหล่นพรากจากลา น้ำตาฟ้าร่ำไห้สังเวย...ภักดิ์...! .......................................................
4 กรกฎาคม 2555 20:08 น. - comment id 1237357
ช่วงนี้เป็นไปไรหรือ กลอนออกถี่มาก
5 กรกฎาคม 2555 16:44 น. - comment id 1237367
.......... สายลมปลิวฝุ่นคลุ้งฟุ้งตลบ หอมหวลอบไอดินเมื่อสิ้นฝน เสียงกบอึ่งบึ่งร้องก้องท้องชล นภาดลพลันสว่างกระจ่างตา .................
6 กรกฎาคม 2555 12:50 น. - comment id 1237481