ต้นน้ำลำธาร อินทรวงศ์ฉันท์ ๑๒ พฤกษ์ไพรวิไลพราว.วะวะวาวตระการนที แว่วจังหวะเสรี.สกุณาระเริงอรุณ ยามเมื่อฤดูฝน.ดุจมนต์พนาละมุน หยาดหยดระรินจุน.ดรุชื่นสถานอุดม เขียวงามอร่ามตาชนมามโนนิยม สิงขรระรื่นรมย์.บมิมีอะไรจะปาน สุขดวงฤทัยนัก.ก็สลักกวีพนานต์ เพียงนิดลิขิตกานท์.ฉลุคำระบำระบาย โตรกธารกระซ่านเซ็น.พนเป็นประดุจประกาย ต้นน้ำพิสุทธิ์สาย..ภระมวลประชานิรันดร์ ฯ อริญชย์ ๒/๗/๒๕๕๕