ขนนกน้อย บางเบา ดุจปุยนุ่น อ่อนละมุน เคลื่อนคล้อย กลางเวหา ล่องลอยไป ในสายลม ตามกาลเวลา วายุส่ง นำพา ปลิวไหวไป ขนนกน้อย เจ้าไม่รู้ อยู่แห่งไหน ล่องลอยไป ปลิวติด ทุกแห่งหน ต้นไม้ใหญ่ ที่ถูกสร้าง จากมือคน อาศัยบน ร่มไม้เย็น เป็นสุขเอย นี่เป็นกลอนแรกที่ผมเขียน และมีอีกหลายๆกลอน อยากเชิญชวน ไปร่วมแสดงความคิดเห็น + แต่งกลอน กันในบล็อกของผมบ้างครับ http://www.greanten.com
jojomild 15 เม.ย. 2555 06:03 น. - ID 144266 
1526
1
0
15 เมษายน 2555 08:17 น. - comment id 1229995
ลอยมาจากไหนล่ะ แวะคุยกันก่อนซิครับ
15 เมษายน 2555 12:36 น. - comment id 1230002
ขนนกน้อย บางเบา ดุจปุยนุ่น อ่อนละมุน เคลื่อนคล้อย กลางเวหา ล่องลอยไป ในสายลม ตามกาลเวลา วายุส่ง นำพา ปลิวไหวไป ขนนกน้อย เจ้าไม่รู้ อยู่แห่งไหน ล่องลอยไป ปลิวติด ทุกแห่งหน ต้นไม้ใหญ่ ที่ถูกสร้าง จากมือคน อาศัยบน ร่มไม้เย็น เป็นสุขเอย ขนนกน้อยปลิวลอยไปในอากาศ มิอาจคาดคะเนได้ใคร่เฉลย ทิศทางลมผวนผันหวั่นใจเอย ใช่คุ้นเคยหนทางช่างมืดมน พยายามหาหลักพักอิงแอบ ซุกใจแนบผ่อนคลายใจเหม่อหม่น จิตเริ่มว่างปล่อยวางอย่างหลุดพ้น กายของตนใจของตน..ตนหวั่นใย อันเกิดแก่เจ็บตายได้พบเห็น เป็นธรรมเน้นธรรมดาอย่าสงสัย ควรคิดว่าเกิดมาแล้วทำสิ่งใด สร้างสรรค์ให้ชนรุ่นใหม่ได้ชื่นชม แม้เป็นเพียงขนนกน้อยลอยระริ่ว ลมพัดปลิวไปไกลแสนไกลสั่งสม ประสบการณ์สนุก..สุข..เศร้าตรม เก็บเพาะบ่มถือเป็นครูรู้จดจำ นำทุกอย่างมาผสมผสานก่อ เพียงแต่ขออย่าพลั้งพลาดถลำ มองเบื้องหน้าอย่างผู้กล้าคิดกล้าทำ สุขเลิศล้ำเจ้าขนนกวิหคงาม
15 เมษายน 2555 13:05 น. - comment id 1230007
บทแรกเขียนได้ขนาดนี้ถือว่าใช้ได้แล้วค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
