นกกระยางย่างโย่งกลางโค้งหนอง สายตามองจ้องเฝ้าเหล่ามัจฉา จิกปูหอยน้อยใหญ่หากใกล้มา ทุกท่วงท่าร่าเริงบันเทิงรมย์ ไอ้ทุยพักปลักโคลนเมื่อโดนร้อน เกลือกคลุกนอนผ่อนคลายหมายสุขสม หลับตาพริ้มริมหนองข้างคลองตม ไอแดดลมโลมเล้าเคล้ากลิ่นดิน ดอกจานบานสะพรั่งบนฝั่งสอง แว่วนกร้องก้องไพรใจถวิล เคยนั่งพิงอิงไหล่ใกล้ยุพิน ร่ายกลอนจินต์ถิ่นรักพำนักกาย ปี่ซังข้าวว่าวลอยเพิ่งคล้อยเคลื่อน นอกชานเรือนเดือนสามมะขามหลาย ร่วมแกะฟั่นปั้นกลมผสมกลาย บ้างเก็บขายรายทางสรรสร้างกัน คือมนต์ขลังหลั่งรินถวิลหา ภาพปลายนาคราเก่ายังเฝ้าฝัน ขี่ไอ้ทุยลุยทุ่งคุยฟุ้งพลัน มีเธอฉันกลั้นยิ้มให้อิ่มใจ กรุ่นไอดินกลิ่นเดิมเติมความหลัง ด้วยใจหวังยังรักมิผลักไส เสียงขลุ่ยหวานวานวันคั้นฤทัย เรียกบางใครไกลตาว่าข้าฯ คอย...
15 กุมภาพันธ์ 2553 03:30 น. - comment id 1099937
คืนกลับมาธรรมชาติโลกสวยงาม เสื่อมโทรมทรามเทคโนโก้หรือไม่ ไฃว่คว้าฝันโลกร้อนทุรนทุราย หนีจากไกลกรุงเทพเขตเสื่อมโทรม ตอนนี้โลกร้อนเพราะมีคนเห็นแก่ตัว
15 กุมภาพันธ์ 2553 05:22 น. - comment id 1099948
อีกไม่กี่วันก็จะได้กลับบ้าน ไปสัมผัสบรรยากาศแบบท้องทุ่งแล้วค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2553 06:24 น. - comment id 1099949
ปรางทิพย์ครับ..ความฝันอันไร้ขอบเขต..ฝัน ถึงคนเลี้ยงควาย..ฝันเห็นท้องทุ่งรวงทองงาม เหลืองอร่ามที่กว้างใหญ่ไพศาลสุดลูกหูลูกตา มันมีความสุขครับ..ผมก็พลอยมีความสุขไป.. ด้วยครับ แวะมาชมธรรมชาติครับ
15 กุมภาพันธ์ 2553 08:34 น. - comment id 1099970
กรุ่นกลิ่นดินข้าวที่ทุ่งนา เขียวขจีใบคาหญ้าฉ่ำ นกกาเร่งร้องลำนำ แสนสุขใจล้ำได้พักพิง
15 กุมภาพันธ์ 2553 08:37 น. - comment id 1099972
ภาพควายในนายามเช้า..งามมากครับ
15 กุมภาพันธ์ 2553 09:11 น. - comment id 1099976
เห็นภาพและคิดถึงบ้าน
15 กุมภาพันธ์ 2553 11:17 น. - comment id 1100002
ข้าวหลามดง พอตะวันลับฟ้า จะโชยกลิ่นหอมเย็นชื่นใจ เอามาฝากพี่เอ็มค่ะ ด้วยรัก
15 กุมภาพันธ์ 2553 09:47 น. - comment id 1100003
อ่านแล้ว เหมือนเดินอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้าเขียวขจี รู้สึกสดชื่นจังเลยครับ นึกถึงเพลงมนต์รักลูกทุ่งเลยครับผม ได้บรรยากาศยามเช้าตรู่จริง ๆ ชอบมากครับผม
15 กุมภาพันธ์ 2553 09:38 น. - comment id 1100004
สวัสดีครับไพเราะจับหัวใจครับ
15 กุมภาพันธ์ 2553 11:20 น. - comment id 1100007
ขอชัดๆ อีกทีเนาะพี่เอ็ม
15 กุมภาพันธ์ 2553 13:18 น. - comment id 1100081
.......เก่งจังพี่ปราง ทั้งภาพก็สวย กลอนก็งามคะ ปล. ขอ 300 ค่าชม 555555 อ่อ ....กำลังทำออเดอร์ของพี่แล้วนะคะ เรื่อยๆมาเรียงๆ อิอิ ...
15 กุมภาพันธ์ 2553 15:00 น. - comment id 1100124
คุณแอฟ ทำภาพ สอง มิติ หรอนั่น อิอิ คือมนต์ขลังขลังจินต์ถวิลหา สู่ฟากฟ้าฟ้าไกลพาให้ฝัน ถึงบางใครใครหนึ่งคิดถึงกัน กรุ่นกลิ่นนั้นนั้นจำยังย้ำใจ เดี๋ยวนี้ พี่ปรางทิพย์ แต่งกลอน ได้อรรถรส มากเลยนะครับ
15 กุมภาพันธ์ 2553 15:28 น. - comment id 1100147
ชีวิตพอเพียง กลอนไพเราะมากค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2553 17:06 น. - comment id 1100206
กลับมาเถิดปางจ๋าข้าคอยอยู่ คอยเคียงคู่ไอดินคอยกลิ่นสาว ที่กองฟางข้างนาคาราบาว มีพี่บ่าวคอยน้องร้องคร่ำครวญ
15 กุมภาพันธ์ 2553 17:31 น. - comment id 1100229
งานงาม ทุกยามมอง.............ค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2553 20:12 น. - comment id 1100305
เขียนแนวบรรยายท้องทุ่งได้ดีมากคับ แวะมาชมท้องทุ่งด้วย
16 กุมภาพันธ์ 2553 02:00 น. - comment id 1100389
คุณอืนสวน สวัสดีครับไพเราะจับหัวใจครับ .............................................. สวัสดีค่ะ ..... อะไรที่จับหัวใจคะ บทกลอนหรือ.... ไง ๆ เป็นหมอ ก็ให้เพื่อนหมอตรวจเช็ค จังหวะเต้นของหัวใจบ้างนะคะ ขอให้มีความสุขกับหัวใจนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 01:57 น. - comment id 1100391
แกงเขียวหวาน เห็นภาพและคิดถึงบ้าน ................................................... คิดถึงบ้านก็กลับบ้านสิคะ พี่ปรางเอง ก็คิดถึงบ้านค่ะ จึงเป็นจินตนาการ ถึง ความสงบ สุขสบาย แบบท้องทุ่งน่ะ อิอิ...
16 กุมภาพันธ์ 2553 01:26 น. - comment id 1100399
คุณอนงค์นาง อีกไม่กี่วันก็จะได้กลับบ้าน ไปสัมผัส บรรยากาศแบบท้องทุ่งแล้วค่ะ ....................................................... ไม่มีที่ไหนในโลกนี้ สุขสบายเท่าบ้านเรา อาหารการกิน ก็อุดมสมบูรณ์มากค่ะ ที่สำคัญ คนที่เรารัก และเค้ารักเรากำลัง รอคอยให้กลับคืน นะคะ กลับบ้านแล้ว กอดคุณแม่แน่น ๆ เผื่อ ปรางด้วยนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 01:30 น. - comment id 1100400
คุณประทาน ปรางทิพย์ครับ..ความฝันอันไร้ขอบเขต..ฝัน ถึงคนเลี้ยงควาย..ฝันเห็นท้องทุ่งรวงทองงาม เหลืองอร่ามที่กว้างใหญ่ไพศาลสุดลูกหูลูกตา มันมีความสุขครับ..ผมก็พลอยมีความสุขไป.. ด้วยครับ แวะมาชมธรรมชาติครับ ........................................................ ธรรมชาติ มีแต่ให้เราเสมอค่ะ ยามสับสนวุ่นวาย เหนื่อยอ่อน ปรางจะ คิดถึงบ้าน วิถีชีวิตชนบท ชีวิตเรียบง่าย โดยเฉพาะป่าเขา เป็นสิ่งโปรดปรานเลยค่ะ การที่คุณมองธรรมชาติแล้วมีความสุข แสดงถึงจิตใจคุณด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขกับธรรมชาตินะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 01:53 น. - comment id 1100401
คุณไหมไทย กรุ่นกลิ่นดินข้าวที่ทุ่งนา เขียวขจีใบคาหญ้าฉ่ำ นกกาเร่งร้องลำนำ แสนสุขใจล้ำได้พักพิง ....................................... กรุ่นไอดินกลิ่นโคลนทุยโทนหา โอ้แก้วตาข้าฯ รอก่อไฟผิง เมื่อหน้าหนาวข้าวเบาเคยเคล้าอิง อย่าประวิงทิ้งกรุงมุ่งบ้านนา... ขอขอบคุณ คุณไหมไทย ที่แวะมา ให้กำลังใจปรางทิพย์ค่ะ ขอให้มีความสุขกับธรรมชาติบ้านนานะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 01:56 น. - comment id 1100402
คุณ สดายุ ภาพควายในนายามเช้า..งามมากครับ ...................................................... ใช่แล้วค่ะ ตามวิถีชนบท ควายควรอยู่ ในท้องนา มันจะมีความสุข ที่จะเดินบน ทุ่งหญ้าเขียวขจี อากาศเย็นสบาย สงบ ขอบคุณที่แวะมานะคะ สุขกายสุขใจค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 01:20 น. - comment id 1100412
คุณกษิณ คืนกลับมาธรรมชาติโลกสวยงาม เสื่อมโทรมทรามเทคโนโก้หรือไม่ ไฃว่คว้าฝันโลกร้อนทุรนทุราย หนีจากไกลกรุงเทพเขตเสื่อมโทรม ตอนนี้โลกร้อนเพราะมีคนเห็นแก่ตัว .................................................... ด้วยเมืองกรุงยุ่งเหยิงดุจเพลิงผลาญ ลมร้อนผ่านการเมืองเข้าเคืองโหม หวังท้องนาป่าไพรไล้ประโลม ลดเสื่อมโทรมโจมจู่ดังรู้ใจ คน...เป็นตัวสร้างความเสื่อมโทรมค่ะ หากเราช่วยกันคนละไม้ละมือ ปรางว่า โลกนี้ยังน่าอยู่กันอีกแยะนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 02:05 น. - comment id 1100419
คุณกุมภ์..ผู้ชายในสายลมหนาว อ่านแล้ว เหมือนเดินอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้า เขียวขจี รู้สึกสดชื่นจังเลยครับ นึกถึง เพลงมนต์รักลูกทุ่งเลยครับผม ได้บรรยากาศยามเช้าตรู่จริง ๆ ชอบมาก ครับผม ......................................................... แหม...ปรางทิพย์ดีใจนะคะ ที่ทำให้คุณ จินตนาการไปถึง กลิ่นหอมของดอกกระถิน ในมนต์รักลูกทุ่งได้ ธรรมชาติป่าเขา ท้องนา และวิถีชนบท งดงามในภวังค์เสมอ อิอิ...จะว่าไป ความจริงปรางทิพย์ ฟังเพลง แผลเก่าน่ะ เลยจินตนาการไป แต่กลับ เขียนบทกลอนเป็นมนต์รักลูกทุ่งไปเสีย อิอิ.....อะไรจะปานนั้นหนอ ปรางเอ๋ย
16 กุมภาพันธ์ 2553 02:09 น. - comment id 1100420
คุณกระดาษทราย สวยงามทั้งคำและจินตนาการ ถวิลหาไอดินกลิ่นธรรมชาติ พี่ปรางกลอนเพราะมากนะคะ ............................................... น้องทรายจ๋า....ขอบคุณสำหรับภาพ หลายมิตินะคะ ยามคิดถึงบ้าน ไม่มี อะไรดีไปกว่าการ เขียนในสิ่งที่เรา ถวิลหามันน่ะ อิอิ....แต่จะว่าไป พี่ปราง ก็ฟังจากคำบรรยายของอาจารย์ท่านน่ะ และด้วยใจรักธรรมชาติค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 02:23 น. - comment id 1100422
น้องแอฟ ข้าวหลามดง พอตะวันลับฟ้า จะโชยกลิ่นหอมเย็นชื่นใจ เอามาฝากพี่เอ็มค่ะ ด้วยรัก ................................................ ขอบคุณมากเลยค่ะ ดอกไม้หอมยามค่ำ บ่งบอกถึงความรัก ถวิลหา ข้าวหลามดง หรือ จำปีหิน นมงัว เป็นไม้ตระกูลเดียวกับ กระดังงา ซึ่งหาได้ ยากแล้วนะคะ นอกจากตามป่า ที่บ้าน น้องมีหรือคะ เมื่อก่อนบ้านพี่ปรางเคยมี แต่พอย้ายบ้าน คนที่ซื้อไปเค้าตัดทิ้ง เสียดายมากค่ะ งั้นพี่ปราง ขอมอบ ดอกแรกรัก ให้นะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 02:43 น. - comment id 1100423
ฉางน้อย .......เก่งจังพี่ปราง ทั้งภาพก็สวย กลอนก็งามคะ ปล. ขอ 300 ค่าชม 555555 อ่อ ....กำลังทำออเดอร์ของพี่แล้วนะคะ เรื่อยๆมาเรียงๆ อิอิ ...................................................... อ้าว...ฉางนุ้ย คนอื่นขอค่าชม แค่ ๓ บาท อะไรกัน โก่งราคากันหรอ อิอิ...เดี๋ยวพี่ปราง ฟ้องพี่มะเมี่ยงนะ จะว่าไป น้องวา กับน้อง ฝน ลั้นลาสร้างสีสัน ได้ทุกบ้านสิน่า อิอิ ไม่กล้ามาเก็บไข่บ้านพี่ปรางเลยดิ กลัว จับทำไข่พะโลดิ
16 กุมภาพันธ์ 2553 03:01 น. - comment id 1100424
กวีน้อยฯ คุณแอฟ ทำภาพ สอง มิติ หรอนั่น อิอิ คือมนต์ขลังขลังจินต์ถวิลหา สู่ฟากฟ้าฟ้าไกลพาให้ฝัน ถึงบางใครใครหนึ่งคิดถึงกัน กรุ่นกลิ่นนั้นนั้นจำยังย้ำใจ เดี๋ยวนี้ พี่ปรางทิพย์ แต่งกลอน ได้อรรถรส มากเลยนะครับ ......................................................... คือมนต์รักรักทุ่งเคยมุ่งหวัง หวนเมื่อครั้งครั้งก่อนแสนอ่อนไหว ว่ายังคอยคอยเฝ้าอย่างเข้าใจ มิมีใครใครอื่นให้ฝืนทรวง... อิอิ...น้องแอฟ น้องกวีฯ เค้าถามน่ะ แหม...น้องกวีฯ ก็ว่าไป พี่ปรางช่วงนี้น่ะ เหนื่อยหน่อย แต่ด้วยใจรักบทกลอน ก็พยายามจะทำให้ดีที่สุดค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 03:04 น. - comment id 1100425
คุณน้ำตาพระอินทร์ ชีวิตพอเพียง กลอนไพเราะมากค่ะ ................................................ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้นะคะ ทุกคอมเมนท์ ปรางทิพย์ถือว่าเป็นแรงใจ ทำให้มีกำลังใจ ที่จะ เขียนกลอนบทต่อไป ขอให้คุณมีความสุขมาก ๆ นะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 03:18 น. - comment id 1100426
คุณก่องกิก กลับมาเถิดปรางจ๋าข้าคอยอยู่ คอยเคียงคู่ไอดินคอยกลิ่นสาว ที่กองฟางข้างนาคาราบาว มีพี่บ่าวคอยน้องร้องคร่ำครวญ .................................................. เห็นกองฟางข้างเถียงเคยเคียงคู่ หวังยอดชู้รู้รับจงกลับหวน สาบไอดินกลิ่นฝนปนเนื้อนวล แสนรัญจวนรวนเรเสน่ห์นาง....
16 กุมภาพันธ์ 2553 03:20 น. - comment id 1100427
คุณ เพลง.พิม งานงาม ทุกยามมอง.............ค่ะ ................................................. ขอบคุณสำหรับแรงใจค่ะ บทกลอนป่าเขา ธรรมชาติ อ่านแล้ว สุขใจเสมอค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 03:23 น. - comment id 1100428
คุณวิทย์ ศิริ เขียนแนวบรรยายท้องทุ่งได้ดีมากคับ แวะมาชมท้องทุ่งด้วย ...................................................... ขอบคุณค่ะคุณวิทย์ฯ ปรางก็อยากเปลี่ยนแนวบ้างน่ะ เหงาเศร้า มาก ๆ บางครั้งเขียนไปร้องไห้ไป ยามนี้ปรางคิดถึงบ้าน ทำให้มีจินตนาการค่ะ ธรรมชาติ ท้องทุ่ง บ้านนาเรา สวยเสมอค่ะ ขอให้คุณวิทย์ฯ มีความสุขมาก ๆ นะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 06:59 น. - comment id 1100449
ดีจร้า....คุงพี่ปราง... พี่ปราง ต้องเอา รูป นกกระยาง ขึ้นก่อนเจ้าทุยดิ...ก็ในกลอนคุงพี่ว่าไว้อย่างงั้นง่ะ...อิอิ แอบมาแซว...จร้า... ไพเราะมากขอรับ....อ่านแล้ว...ให้นึกถึง... กลิ่นทุ่ง...ในกรุง...เลยจร้า....
16 กุมภาพันธ์ 2553 09:58 น. - comment id 1100535
ท้องทุ่ง ธรรมชาติ งดงามเสมอค่ะ อ่านแล้วได้กลิ่นไอที่สดชื่นจริงๆค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 11:04 น. - comment id 1100590
สวัสดีค่ะพี่ปราง สบายดีไม๊คะ ไพเราะ งดงาม ให้ถวิลหาจริงๆนะคะ ขอให้พี่ปรางมีความสุขในทุกๆวันนะคะ อิอิอิ
16 กุมภาพันธ์ 2553 16:14 น. - comment id 1100656
กรุ่นไอดินกลิ่นทุ่งยามรุ่งสาง มิจืดจางจากใจไปซักหน่อย ด้วยกำหนดในใจว่าใครคอย ถึงอยู่ไกลจะย้อนรอยบินคืนรัง จากมาไกลโคลนสาบทุยทุ่ง ภาพฝุ่นฟุ้ง กองฟางข้าว คือมนต์ขลัง ยินเสียงขลุ่ย ขับเพลง แว่วแว่วดัง คือฉากหลังเลี้ยงมาเมื่อข้าเยาว์ ปี่ซังข้าวเป่าเพลินจนผลอยหลับ น้องก็จับยอดหญ้ามาหยอกเย้า ค่อยค่อยเขี่ยปลายจมูกจนจามเอา แล้วพวกเจ้าตัวน้อยน้อยพลอยฮาครืน ดอกจานสีแสดแดงประดับทุ่ง น้ำหวานเจ้ายิ่งจรุงนกดาษดื่น ให้มาชิมทิพยรสระรื่นกลืน ข้าเคยยื่นมือสอยอร่อยชิม ไอ้ทุยเคี้ยวเอื้องนอนอย่างเหนื่อยหน่าย ฝูงแมลงรอบรอบกายกวนจนอิ่ม ยามเล่นโคลนมันจึงคล้ายหลับตาพริ้ม แมงไม่กวนก็ยิ้มกริ่มโคลนก็เย็น นกกระยางขายาวค่อยย่องย่าง พรานก็วางบ่วงรอขอให้เห็น เจ้าได้กลายเป็นผัดเผ็ดในมื้อเย็น แล้วก็เป็นกับแกล้มสุราพราน ธรรมชาติกับวิถีชีวิตทุ่ง พอใกล้รุ่งก็รีบตื่นกันทุกบ้าน ควันหม้อข้าวก็ฟุ้งลอยทุกเรือนชาน เสียงเรียกขานลูกจากหลับก็ระงม สักประเดี๋ยวพระคุณเจ้าเราก็มา เป็นทิวแถวงามสง่าดูเหมาะสม แม่ก็บอกลูกน้อยนั่งประนม พ่อก็ก้มลงไหว้ใส่บาตรกัน แล้วค่อยไปเผชิญชีวิตทุ่ง ตั้งแต่รุ่งจนพลบค่ำย้ำขยัน ทำไปตามกำลังตนแต่ละวัน ชีวิตผันให้จากไกลให้อาวรณ์ แจมคุณปรางทิพย์ซะหน่อย เลียนบางคำก็ขออภัยไว้ด้วยนะครับ
16 กุมภาพันธ์ 2553 17:42 น. - comment id 1100725
ภาพสวยกลอนงามค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2553 17:56 น. - comment id 1100745
พี่ปรางจ๋า กลอนงามภาพงาม คนเขียนสวยชัวร์..อิอิ คิดถึงค่ะ..มามะกอดที
16 กุมภาพันธ์ 2553 19:39 น. - comment id 1100808
น้องปรางคะไปแอบรู้มาจากไหนถึงได้เอาเรื่องราวชีวิตวัยเด็กพี่มาเขียนได้คะ แต่ปัจจุบันไม่มีความยให้ขี่แล้วค่ะ มีรถไถนามาแทน สบายดีนะคะ
17 กุมภาพันธ์ 2553 06:59 น. - comment id 1100996
หมอกระเรื่อเจื่อจารถึงความรัก ตะวันทักแก้มนวลชวนหมมหวาน ครั้งนั้นเคยเกยตักเจ้าดวงมาน มะลิบานยามเช้าเคล้ากลิ่นเธอ
17 กุมภาพันธ์ 2553 07:03 น. - comment id 1100997
ขอโทษครับพิมพ์ครับ ตะวันทักแก้มนวลชวนหอมหวาน
18 กุมภาพันธ์ 2553 02:31 น. - comment id 1101523
กีรติ จร้า....คุงพี่ปราง... พี่ปราง ต้องเอา รูป นกกระยาง ขึ้นก่อนเจ้าทุยดิ...ก็ในกลอนคุงพี่ว่าไว้อย่างงั้นง่ะ...อิอิ แอบมาแซว...จร้า... ไพเราะมากขอรับ....อ่านแล้ว...ให้นึกถึง... กลิ่นทุ่ง...ในกรุง...เลยจร้า.... .......................................................... น้องชายคะ..... หากพี่ปรางเอารูปนกกระยางขึ้นบน น้อง จะได้กลิ่นท้องทุ่งหรือ กลิ่นที่โชยก็เป็น กลิ่นน้ำดิ อิอิ...จริง ๆ แล้วก็คิดงั้นนะคะ แต่พี่ปรางไปอินเลิฟกันภาพบนน่ะ..... น่านะ ยอมพี่ปรางหน่อย
18 กุมภาพันธ์ 2553 02:34 น. - comment id 1101524
คุณเฌอมาลย์ ท้องทุ่ง ธรรมชาติ งดงามเสมอค่ะ อ่านแล้วได้กลิ่นไอที่สดชื่นจริงๆค่ะ ....................................................... ใช่เลยค่ะ ชีวิตชนบท เป็นอะไรที่เรียบ ง่าย ไม่สับสนวุ่นวาย โดยเฉพาะควันรถ เสียงเครื่องยนต์ ชมนกชมไม้ คุยกับต้นหญ้า โอย....แสนสุขใจนะคะ
18 กุมภาพันธ์ 2553 02:37 น. - comment id 1101525
ยายแม่มด สวัสดีค่ะพี่ปราง สบายดีไม๊คะ ไพเราะ งดงาม ให้ถวิลหาจริงๆนะคะ ขอให้พี่ปรางมีความสุขในทุกๆวันนะคะ อิอิอิ ....................................................... น้องมดจ๋า..... ขอบคุณที่เป็นห่วงพี่นะคะ พี่ปรางก็สุข ตามอัตภาพค่ะ สิ่งที่เป็นสุขที่สุดคือ ยาม ได้เขียนบทกลอน และได้เห็นพี่ ๆ น้อง ๆ ในบ้านกลอน มาเมนท์ให้ หรือได้เขียน บทกลอนเพราะ ๆ แค่นี้ก็สุขแล้วค่ะ ขอให้น้องมดมีความสุขเช่นกันนะคะ
18 กุมภาพันธ์ 2553 02:51 น. - comment id 1101527
คุณอินทรีย์น้อย คือวิถีชีวิตที่คิดหวน เสียงเรียกชวนทวนกลับมารับขวัญ ฝากคนไกลในกรุงยุ่งเหยิงกัน โปรดจงหันสรรสร้างอย่างบ้านนา แม้ไม่รวยด้วยเงินแต่เพลินฝัน หากขยันหมั่นกอบรอบคอบหนา อยู่พอเพียงเยี่ยงพ่อขออัตตา สุขอุราครานี้มิมีจน คุณหนิงคะ ปรางทิพย์ถือว่ายินดีด้วยนะคะ ที่บทกลอนของปราง เป็นประเด็นให้คุณ สามารถแจมได้เป็นเรื่องราวนะคะ ขอให้สุขใจกับธรรมชาติค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2553 02:52 น. - comment id 1101528
คุณกระต่ายใต้เงาจันทร์ ภาพสวยกลอนงามค่ะ ............................................ ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเป็นกำลังใจกัน ทุกคอมเมนท์ปรางทิพย์ถือว่า เป็นแรงใจ ให้ เพื่อจะได้มีความพยายามเขียนกลอน บทต่อ ๆ ไปนะคะ ขอให้มีความสุขค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2553 02:55 น. - comment id 1101529
พิมญดา พี่ปรางจ๋า กลอนงามภาพงาม คนเขียนสวยชัวร์..อิอิ คิดถึงค่ะ..มามะกอดที ........................................... น้องพิมจ๋า..... ขอบคุณสำหรับอ้อมกอดอันอบอุ่นค่ะ พี่ปรางก็คิดถึงค่ะ ในช่วงที่วุ่นวายกับ ภาระที่ได้รับ มาได้พบกับพี่ ๆ น้อง ๆ ในบ้านกลอน ทำให้พี่ปรางหายเหนื่อยค่ะ มามะ กอดกันอุ่น ๆ นะคะ
18 กุมภาพันธ์ 2553 02:58 น. - comment id 1101530
คุณนรศิริ น้องปรางคะไปแอบรู้มาจากไหนถึงได้ เอาเรื่องราวชีวิตวัยเด็กพี่มาเขียนได้คะ แต่ปัจจุบันไม่มีความยให้ขี่แล้วค่ะ มีรถไถนามาแทน สบายดีนะคะ ....................................................... พี่สาวคะ...... อิอิ....ปรางดีใจนะคะ ที่ทำให้พี่สาว มีความสุข การที่เราได้นึกถึงวัยเด็ก แสนจะสุขใจนะคะ ความจริงปรางเองก็ไม่เคยขี่ควายนะคะ ได้แต่อ่าน และฟังจากเค้าเล่า ๆ มา น่าสนุกน่ะ คนเราเดี๋ยวนี้ได้ขี่เก๋งจนลืมเกวียนไปแล้วค่ะ ภาพไถนาโดยใช้ควายหาดูไม่ได้แล้วนะคะ พี่สาวดูแลสุขภาพนะคะ
18 กุมภาพันธ์ 2553 03:08 น. - comment id 1101531
คุณภูมะ หมอกระเรื่อเจื่อจารถึงความรัก ตะวันทักแก้มนวลชวนหอมหวาน ครั้งนั้นเคยเกยตักเจ้าดวงมาน มะลิบานยามเช้าเคล้ากลิ่นเธอ ........................................................ มะลิเอ๋ยเคยโชยโปรยกลิ่นหอม เก็บถนอมดอมดมชมเสมอ ตะวันทักภักดิ์เจ้าเย้าหยอกเฌอ ฤาให้เก้อเผลอไผลไฉนลวง.....
19 กุมภาพันธ์ 2553 10:51 น. - comment id 1102032
แวะมาทักทายพี่ปรางทิพย์นะคะ
20 กุมภาพันธ์ 2553 11:38 น. - comment id 1102423
กลอนเพราะมากเลย อ่านแล้วสบายใจ ที่ให้ควานสุขคนที่ได้เข้ามาอ่าน ขอเป็นกำลังใจให้ตลอดไปนะจ๊ะ
21 กุมภาพันธ์ 2553 01:25 น. - comment id 1102681
ตัวเล็ก โอย...หายไปไหนมา รู้มะ ว่าคิดถึง มามะ ให้กอดหน่อย อิอิ... ขอบคุณนะคะที่ยังคิดถึงกัน แต่พี่ปรางก็แอบไปอ่านผลงานของ ตัวเล็กมานะคะ
21 กุมภาพันธ์ 2553 01:27 น. - comment id 1102682
พี่รุณ ระยิบไหวไอแดดเผาแผดจ้า พ่อหรี่ตาท้าทายอย่างหมายฝัน จูงเจ้าทุยลุยแข่งแสงตะวัน หวังให้ทันจันทรามาเยี่ยมเยือน แม้ร้างรกปกคลุมพ่อสุ่มก้าว กลับเหน็บหนาวร้าวเยียบเปรียบเสมือน ดุจความหวังพังสิ้นทุกถิ่นเรือน ล่วงปีเดือนเหมือนเก่าแสนเศร้าใจ ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมกัน บทกลอน ท้องทุ่งงดงามในใจเราเสมอค่ะ