อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ ชีวิตอนิจจัง ดุจดังพระท่านสอน ผันเปลี่ยนมิแน่นอน บเสถียร ฤ ยั่งยืน ใบไม้ ณ ไพรสัณฑ์ ระดะพันธุ์และดาษดื่น ผ่านวันและผ่านคืน พิศดูก็เปลี่ยนไป คิมหันต์สิใบงอก ผลิดอกอร่ามไพร ผลแก่และลูกไม้ จรลิ่วกระจายพันธุ์ พรรษาพิรุณสาด ก็ผงาดขจีพลัน เต็มกิ่งกะก้านสรรค์ ตรุงามเจริญดี เหมันต์ฤดูแล้ง ชลแห้งระเหยหนี ใบนั้นก็ร่วงพลี สละตนละต้นไป ตรึกคิดพินิจคำ คติธรรมพนาลัย ผันเปลี่ยนและเวียนไป นรชาติก็เช่นกัน เกิดขึ้น ณ เบื้องต้น ปฏิสนธิในครรภ์ ทารกเจริญพลัน ยุวชนอุบัติมี ตั้งอยู่ ณ วัยกลาง ผิวย่างลุมากปี ร่างกายมิโสภี สิริลักษณสร่างซา ท้ายสุดก็ดับไป ชิวิไซร้ประลัยลา ทิ้งร่างละโลกหล้า น่ะแหละหนามนุษย์เรา ฯ ๑ มิ.ย. ๒๕๕๒
นักสิทธิ์ ธรรมวงศ์ 1 มิ.ย. 2552 23:01 น. - ID 126392 
2123
3
0
2 มิถุนายน 2552 08:00 น. - comment id 993577
เราเป็นก็เช่นนี้ ฤจะหนีจะพ้นได้ กาลวันก็ผะผันไป อนิจังสังขราเห็นจริงดังท่านกล่าวค่ะ
2 มิถุนายน 2552 12:54 น. - comment id 993729
ยอดเยี่ยมมากค่ะ ใบไม้เพียงกำมือ ด้วยรัก
3 มิถุนายน 2552 19:56 น. - comment id 994265
4 มิถุนายน 2552 21:34 น. - comment id 994982
๏ บงใบระบายระบุระบัด ขณะวรรษะวรวาร ดูดินก็ดำอุดมะดาล ดรุดาษะแดนดง ๏ คราแล้งก็ร้อนระอุกระอุก ขณะรุกข์บ่ธำรง- ชีพชนม์เพราะชละบ่มิคง - พนะเหือดระเหยหาย ๏ เฉกชีพมนุษย์ชาติ ผิวะผาดลำพองผาย ถึงกาลจะทำลาย มละสิ้นสง่าสรรพ์ ๏ ยศฐาประดาศัก- ดิอนรรฆอนันต์อัน แต่งกายประกวดกัน ฤเสถียรสถาวร?
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
