ฉากจากแสงพรายฟ้ามากำเนิด เกิดแสงสีบรรเจิดโค้งขอบฝัน แสงสีทองทอทาบขอบฟ้ากั้น มากำนัลมนุษย์สุดพรรณณา ตามเหลือบภูขอบผานานาสัตว์ สิ่งสถิตสามัญทั่วพฤกษา อนิจจไม่เที่ยงตลอดเวลา ปรมัตถ์อยู่เหนือความเปลี่ยนแปลง บัญญัติธรรมมนุษย์บัญญัติขึ้น สมมุติคืนวันเวลามาแถลง สมมุติบ้านรถยนต์จัดแสดง เทาเหลืองแดงทิศทางต่างอำเภอ พรุ่งวันจันทร์นั้นเธอนี้ของฉัน กำหนดเดือนปีวันฝันพร่ำเพ้อ โต๊ะ เก้าอี้ช้อนชามมาบำเรอ เพื่อเสนอสื่อสารให้รู้กัน แล้วอะไรเนื้อแท้เหนือสมมุติ มาสะดุดต้นไม้ดวงตาวัน ทั้งแม่น้ำพื้นดินแสงนวลจันทร์ ธรรมชาติสร้างสรรค์รูปเป็นไป ถนอมจิตคิดดีเอื้ออาทร ยามรุมร้อนมนุษย์สุดหวั่นไหว ด้วยเนื้อแท้วัฏฏะคราเวียนไป สิ้นสุดการวุ่นวายใช่จบกาล เมื่อแสงเช้าทอทาบฉาบนภา หมู่วิหคถลาบินขับขาน อิสระเสรีฟ้าประทาน กรรมบันดาลวัฏฏะมิดับลง ประดุจดั่งมนุษย์หยุดเวียนว่าย การเกิดแก่เจ็บตายจิตลุ่มหลง กุศลสร้างน้อยนิดมิปลิดปลง วิญญาณหลงล่องลอยคอยภพภูมิ
6 มีนาคม 2552 10:10 น. - comment id 959383
เรียนความจริงทางโลกนั้นมันสิ้นสุด เรียนชีวิตของมนุษย์ไม่สุดสิ้น เรียนทางธรรมนำสุขไร้ทุกข์จินต์ เรียนแล้วดิ้นไม่หลุดสุดแต่กรรม การเรียนทางโลกจบแค่ปริญญาเอก การเรียนชีวิตไม่มีสิ้นสุดค่ะคุณดอกบัว
6 มีนาคม 2552 10:38 น. - comment id 959395
มหาวิทยาลัยชีวิตไม่มีที่สิ้นสุดค่ะคุณดอกบัว ต้องเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ในแต่ละวันที่แตกต่าง กันอยู่เสมอ ๆ ....
6 มีนาคม 2552 11:35 น. - comment id 959431
โลกมนุษย์สุดหยั่งคะเนคาด แม้เพียรวาดวิมานผ่านห้วงฝัน ความเป็นจริงสิ่งนั้นไม่พบพลัน เพียงปล่อยวันคืนไปให้ดีงาม
6 มีนาคม 2552 14:18 น. - comment id 959487
สวัสดีค่ะ ศึกษาและปฏิบัติแต่สิ่งดีนะคะ
6 มีนาคม 2552 14:35 น. - comment id 959498
บ่ายสวัสดิ์ครับท่านดอกบัว "วิญญาณหลงล่องลอยคอยภพภูมิ" อ่านจบแล้วอยากจะลอย คารวะ
6 มีนาคม 2552 17:31 น. - comment id 959559
ทุกอย่าง..ย่อมเป็นไปตามกรรม... มาแวะเยี่ยม.น้องบัว..นะคะ...
6 มีนาคม 2552 19:22 น. - comment id 959597
เดี๋ยวพี่จะกลับมาเข้าใหม่จะไปห้องพระสักประเดี๋ยวค่ะ
6 มีนาคม 2552 21:21 น. - comment id 959645
สวัสดีครับ อนุโมทนาในงานกลอนด้วยครับ ขอบคุณครับ
6 มีนาคม 2552 22:16 น. - comment id 959674
สิ่งต่างๆที่เราเรียกขาน เป็นสิ่งสมมุติเพื่อการ สื่อสาร เพราะมนุษย์ เป็นสัตว์สังคมเหมือนดัง โสเครตีสว่า (คิดว่าจำไม่ผิด) เขียนได้เยี่ยมคับ
6 มีนาคม 2552 22:31 น. - comment id 959690
lสรุปแล้วชีวิต ก็คือธรรมชาติน่ะครับ
6 มีนาคม 2552 23:19 น. - comment id 959731
คงหลีกเลี่ยงไม่พ้น บนโลกกลมๆใบนี้
7 มีนาคม 2552 05:56 น. - comment id 959763
ทุกชีวิตลิขิตด้วยผลกรรม ผลจึงสาปส่งหนุนนำส่งให้ ลางคนท้นทุกข์บ้างเสพสุขล้นใจ อยู่ที่กรรมก่อไว้สิ่งชั่วหรือดี ทุกสิ่งย่อมแปรเปลี่ยนได้ฉันใด ย่อมแปรเปลี่ยนจิตใจหลีกลี้ สิ่งเลวย่อมล่อลวงลงอเวจี จิตแกร่งกำแพงนี้หยุดได้ดั่งใจ หวัดดีค่ะน้องดอกบัวแทบลากไม่ไหวมึนๆสมองคิดอะไรไม่ออกเลยวันนี้วันเสาร์สบายดีนะคะ
7 มีนาคม 2552 14:54 น. - comment id 959980
ประดุจดั่งมนุษย์หยุดเวียนว่าย การเกิดแก่เจ็บตายจิตลุ่มหลง กุศลสร้างน้อยนิดมิปลิดปลง วิญญาณหลงล่องลอยคอยภพภูมิ สวัสดีคับมาชื่นชมกลอนธรรมครับ
7 มีนาคม 2552 16:21 น. - comment id 959990
ดอกบัวสวัสดีค่ะ คุณครูกระดาษทราย พี่รี คุณลูกกลิ้ง คุณกบ คุณ สองกานท์ พี่ตุ้ม พี่นรศิริ คุณวิทย์ ศิริ พี่ก่องกิก คุณยาแก้ปวด พี่นรศิริอีกครั้ง ขอบคุณค่ะกับกลอนสองบทนี้ มีคุณค่ามากค่ะ คุณน้ำ มาลีร้อยมาลาสมัย ฝากฟากฟ้าแดนไกลวิจิตร กราบกรานแนบหทัยเพ่งพิศ เนิ่นนานแนบสนิทเพื่อนผองจงพิศยิ้มแย้มพราย ดอกบัวขอบคุณทุกๆท่านค่ะ