"*สุริยาลาลับ*"

ลุงแทน

ขอมอบกลอนวันแม่นี้ แด่...."เพื่อนบ้านกลอน"" และสมาชิกทุกท่านค่ะ"
............ล้านใดใดไม่เท่า...“ หนึ่ง ”
.....ความรู้สึกลึกล้ำธรรมชาติ
งามวิลาสเหนือมนุษย์สุดรังสรรค์
แต่อีกสิ่งยิ่งสัมผัสอัศจรรย์
ผู้อุ้มครรภ์ปันสุขทุกชีวา   
.....ล้านดวงดาวพราวกะพริบระยิบระยับ   
สุริยาลาลับจับเวหา
มิอาจสู้คู่แววใสนัยนา   
คอยอาสาพาลูกเดินถูกทาง   
.....ล้านนภาอาณาเขตประเทศไหน   
จะใกล้ไกลไร้จุดสุดกว้างขวาง
มิเท่าความอบอุ่นละมุนบาง    
ประคองร่างย่างก้าวเรามั่นคง
.....ล้านปุยเมฆเฉกฉายหลายรูปลักษณ์   
ช่วยปกปักรักษาอานิสงส์
มิเทียบดั่งมือทั้งสองของอนงค์   
คอยบรรจงส่งเสริมเติมความดี
.....ล้านธารามหาสมุทรอันสุดหยั่ง
ไหลรินหลั่งเลี้ยงประชาพาสุขี
มิเทียมหยดกษีราอกนารี   
ป้อนชีวีมีคุณค่ากายาใจ
.....ล้านแผ่นดินถิ่นยุคทุกทวีป   
หลายล้านชีพได้ดำรงคงอาศัย
มิเหมือนตักรักหนุนอุ่นละไม   � � � � � � � � � � �
ขาขัดไขว้ไกวกล่อมถนอมเรา
.....ล้านภูผาฟ้าเสียดเหยียดสิงขร
บังแดดร้อนผ่อนเย็นเยือกด้วยเทือกเขา
มิอุ่นน้อมดังอ้อมกอดยอดนงเยาว์   
ป้องกำบังระวังเฝ้าเท่าชีวิน
.....ล้านบุปผาผกายวนอวลเกสร   
หอมขจรภมรนกดอมผกผิน
 มิเทียมแก้มแนบแย้มยิ้มยามยลยิน   
กำซาบกลิ่นเชยชินชิดสนิทกาย
.....ล้านวาโยโลกาโบกพาพัด   
ผิวสัมผัสมัดใจให้อกผาย
มิเท่าจูบวูบวาบทาบทักทาย   
ประทับพิมพ์พริ้มพรายปลายโอษฐ์เธอ
.....ล้านสำเนียงเสียงวิหคดังดกดื่น   
ฟังระรื่นชื่นไพเราะเสนาะเสมอ
มิสู้เพลงบรรเลงกล่อมพร้อมปรนเปรอ   
ทุกถ้อยคำนำเสนอเธอสุขใจ
.....ล้านใดใดไม่เท่าหนึ่งซึ่งรักแท้   
ล้านรักแม่แก่ลูกดุจพิสุทธิ์ใส
ล้านรักลูกผูกพันแม่แลจากใจ   
สองมือน้อยร้อยมาลัยให้แม่เอย.
ประพันธ์โดย "สาธิตภัทร"