กระเพื่อมแห่งวงน้ำ สีเงินงามสวยสดใส สะเทือนพงหญ้าใบ สะท้อนใจผู้เฝ้ามอง จึงน้ำผสมสี กลายมณีสีเงินทอง งามน้ำดลใจปอง งามเรืองรองแห่งเวลา แล้วน้ำก็ดังเมฆ ตะวันเสกทะมึนทา สิ้นแสงสุริยา ผิวธาราก็ทมิฬ ความงามเพียงชั่วครู่ หาคงอยู่จวบภพสิ้น สูงสุดแล้วจมดิน อำนาจสิ้นเงินและทอง ความมืดไม่เคลื่อนไหว แว่วเสียงไกลคือนกร้อง มืดรอสว่างรอง เป็นอย่างนี้มาช้านาน
กฤตศิลป์ ชินบุตร 23 ธ.ค. 2551 11:46 น. - ID 121613 
2270
1
0
23 ธันวาคม 2551 17:29 น. - comment id 927878
เขียนได้เห็นภาพมากๆ คะและเป็นสิ่งที่เป็นสัจธรรมจริงๆ ทุกสิ่งล้วนเกิดขึ้นและดับไป
24 ธันวาคม 2551 03:00 น. - comment id 928096
อาทิตย์อัสดงนำความเยียบเย็นมาสู่ใจ ต้องนอนหลับไม่รู้ร่ำไปรอแสงวันใหม่ขึ้นมาแบบว่าไร้แสงตะวันแล้วมันหนาว
24 ธันวาคม 2551 09:27 น. - comment id 928236
คุณ krajokngao ขอบคุณที่มาร่วมยืนยามอาทิตย์จะชิงพลบครับ
24 ธันวาคม 2551 09:28 น. - comment id 928239
คุณฟา ขอบคุณยิ่ง ที่มาร่วมรับรู้อารมณ์ความรู้สึกยามเย็นย่ำแห่งเหมันตฤดู ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
