หนอนบุ้ง ขนคัน อันรุงรัง เกาะกลุ่มรั้ง บนยอดไม้ ใต้ใบเขียว ขยายย่าง ขยับขยุก ขนลุกเกรียว แขยะเขี้ยว ขย้ำยอด กัดกรอดกิน ขมวดมวน ม้วนใบ ด้วยไยยาว ขนขาว หม่นเหลือบ เขมือบหมิ่น ขม้ำเอา เขย่าขย่ม ตัดจมวิ่น ใบบางบิ่น ขมีขมัน มันไม่เว้น เกิดกับก้อน กระจุก ขยุกไข่ และโตใหญ่ เป็นหนอน แอบซ่อนเร้น ธรรมชาติ สรรค์สร้าง อย่างที่เป็น ใครที่เห็น ก็ถอยห่าง อย่างหวั่นกลัว รังเกียจว่า หนอนตะกละ ขยะแขยง ขยาดว่า ขนแข็ง กำแหงชั่ว มีฤทธิ์คัน อันตราย ทำร้ายตัว ยิ่งยุ่งเหยิง เยี้ยยั้ว น่ากลัวนัก แล้ววัน ที่รอ ก็มาถึง หนอนบุ้ง ซึ่งใครเดียด รังเกียจหนัก จะห่อหุ้ม ร่างกาย ด้วยใยชัก แล้วจะพัก ผาดแผลง เพื่อแปลงตน กลับกลาย เป็นผีเสื้อ ปีกสวยงาม บินตาม ตอมผกา น่าฉงน เคยกัดกิน ยอดใบ ชอนไชชน จนยอดหม่น ใบเกรียมกุด ดุจทำลาย ครั้งเมื่อเป็น แมลงสวย เจ้าช่วยเหลือ ได้กูลเกื้อ แพร่ผสม ผสานสาย ผีเสื้อช่วย แพร่พันธุ์ อันมากมาย ได้หลากหลาย เผ่าพืช ดาดดื่นดง (ม้าก้านกล้วย)
12 มีนาคม 2545 19:58 น. - comment id 40095
เขียนเก่งจริง ๆ เลยพี่ม้า
12 มีนาคม 2545 23:45 น. - comment id 40144
ยังเยี่ยมเหมือนเดิมเลยค่ะ
13 มีนาคม 2545 01:17 น. - comment id 40149
แหะ... ตำนานผีเสื้อ....
13 มีนาคม 2545 14:14 น. - comment id 40242
สุดยอดครับ
13 มีนาคม 2545 14:25 น. - comment id 40246
กลอนที่สัมผัสภายในยอดเยี่ยมต้อง พี่ม้าก้านกล้วยครับ
13 มีนาคม 2545 19:15 น. - comment id 40324
ง่าาา...แต่ยังไงอ่านแล้วมันก็ขนแขนสแตนอัพอยู่ดีหล่ะค่ะ พี่ม้า +_+ บรื๋อยย์
13 มีนาคม 2545 20:14 น. - comment id 40339
อ่ะโห..สุดยอดเยี่ยมปายเลยค่ะ..คุณม้าก้านกล้วย.. ^_^..
14 มีนาคม 2545 05:11 น. - comment id 40408
^_^ อิอิอิอิ....ถึงไม่เขียนชมแต่พี่ม้าก็รู้นี่นา ว่านู๋ชมพี่ม้า(ในใจ)ว่าไง....เนาะๆๆๆ