ฟ้าสีครามงามแท้ยามแลเห็น เมฆขาวเป็นปุยลอองรองฟ้าใส แลลิบลิบนกตัวน้อยบินคล้อยไป พาดวงใจให้สะท้อนนอนคะนึง สกุณาเร่าร้องก้องไพรสนธ์ ดุจมีมนต์ดลใจให้คิดถึง แว่วเสียงเพลงนกน้อยพรอยรำพึง สำเนียงตรึงซึ้งใจคล้ายเสียงนาง โอ้นกเอ๋ยไฉนเจ้าเฝ้าครวญคร่ำ สำเนียงพร่ำรำพันนั้นหมองหมาง คล้ายจะบอกความนัยไม่อำพราง ว่าน้องนางยังรักและภักดี ฯ
10 กรกฎาคม 2551 13:17 น. - comment id 871359
]ลองเขียนมาให้เพื่อนๆอ่านบ้างนะครับ จะติดตามให้กำลังใจ...
10 กรกฎาคม 2551 15:24 น. - comment id 871423
ถึง...แมวคราว ขอบคุณไมตรีจิต ในความเป็นมิตร...และกำลังใจ
10 กรกฎาคม 2551 15:46 น. - comment id 871440
เสียงนกร้องฟังแล้วสดชื่นดีนะคะ ยิ่งช่วงที่ฝนหยุดตกเหมือนนกจะชวนกันออกมาโบยบินฉลองอิสระที่กำลังได้รับ
10 กรกฎาคม 2551 17:54 น. - comment id 871497
ถึง...โคลอน ...เสียงนกร้องก้องไปตามประสาวิหกเหิน.......คงไม่เกินความจริงที่ประจักษ์...ในมิตรภาพนักประพันธ์มาทายทัก...จึงตระหนักสัมพันธภาพกันและกัน