ดวงจันทร์เซี้ยวเลี้ยวหายกลายตะวันส่อง มองดาวลอยล่องท่องฟ้าดาราฉาย จุดเทียนเขียนกวีมีเงากาย บรรยากาศสบายรอตะวันฉายขึ้นมาเยือน จิบกาแฟแลดาวยามรุ่งที่ทุ่งกว้าง ดูเวิ้งว้างดายเดียวและเปลี่ยวเหงา เสียงไก่ขันฉันตีเป็นเพลงบรรเลงเอา จึงไม่เหงาเนาใจให้บรรเลง เอ้ก อี เอ้ก เอ้ก เสียงไก่ขัน เป็นสัญยานคนบ้านนอกบอกยามเช้า จวนจะแจ้งแดงส้มทมเขาเข้า ทิวเขาเล่าเห็นแดงเป็นแสงมา รุ่งอรุณอุทัยเริ่มไขแสง ครามแดงแฝงเทาให้เราเห็น ฟ้าจะสางจางหม่นยลลมเย็น ยามรุ่งเป็นยามตื่นฟื้นวันใหม่