เดือนแรมดับ ลับลาง กลางฟ้าหม่น เหมือนกมล แรมร้าง กลางคืนเหงา ราตรีมี ดาวล้อม คอยกล่อมเกลา แต่ตัวเรา แรมร้าง ไกลห่างชู้ ตระหนักดี ว่าจันทรา จะมาใหม่ รักโรยไร้ ชื่นเมื่อไหร่ ยังไม่รู้ แม้กาลเลย สิ้นบุหลัน พลันเช้าตรู่ แสงสุรีย์ แรงหรู ยังรุ่งราง หากชีวิต มืดมิด สนิทดับ จะคืนกลับ รื่นชีวา ดั่งฟ้าสาง ได้อย่างไร เมื่อใจ ยังอ้างว้าง บนเส้นทาง ยังว่าง ยังวังเวง แม้จะขืน ฝีนกาย สลายสลัด จะยืนหยัด มิให้ ใครข่มเหง จะลบล้าง รอยหม่น ด้วยตนเอง ยังมิเก่ง ยังคิดบ้าง เป็นครั้งคราว ลืมเราลืม รักร้าง เลือนลางแล้ว แต่เหมือนแก้ว พลัดพัง ยังแตกร้าว ยามเดือนแรม ยังเหงาเจ็บ ยังเหน็บหนาว ยังไร้ดาว ไร้สกาว สกิดใจ รู้ก็รู้ อยู่ว่า เวลาว่าง จะอ้างว้าง จะขื่นขม จะตรมไหม้ ในความฝัน ไร้ดวงจันทร์ ในดวงใจ ต้องรอนาน ถึงเมื่อไร ยังไม่รู้ (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 4 มี.ค. 2545 00:57 น. - ID 11566 
1072
4
0
4 มีนาคม 2545 02:02 น. - comment id 38464
ง่า... พี่ม้า อ่าน 2 รอบเลยจ้า....
4 มีนาคม 2545 13:05 น. - comment id 38518
๏ พระจันทร์แรม...แรมร้างลงจางจืด พาใจชืดชาเย็นลำเค็ญเหงา พะว้าพะวังหวังรักสักเสี้ยวเงา ยังคว้าเปล่าเพียงลมระทมใจ ๚ ง่า ... กลอนเศร้าจังครับ
4 มีนาคม 2545 18:09 น. - comment id 38570
อ่านเพลินเลยจ้ะ....เหมือนมีเสียงพี่ม้า..มาอ่านให้ฟัง...5555...@^_^@
6 มีนาคม 2545 11:51 น. - comment id 38929
หากดวงจันทร์คือดวงใจใครคนหนึ่ง คงรู้ซึ้งถึงใจคนไกลห่าง ว่าธาตุแท้คนไกลใจบอบบาง แรมอ้างว้างคอยจันทร์จิตรัญจวน ฯ
27 พฤษภาคม 2545 01:46 น. - comment id 51866
เพราะจังค่ะ พี่ ม้าก้านกล้วย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
