ริมลำธารผ่านมาน่ามองนัก พรรณผักพืชบอนซ่อนใบหนา น้ำใสเย็นเห็นดินหินชัดตา เหล่ามัจฉามุงกันพลันหากิน ทั้งปลาพลวงหวงถิ่นกินตะไคร่ อีกองใส่สามแถบแอบก้อนหิน ซิวว่ายแทรกแหวกไปใกล้ผิวดิน ทั่วทุกถิ่นท้องธารน้ำซ่านเย็น เพราะสายฝนหล่นฝากจากฟากฟ้า ตกลงมาเมื่อเช้าให้เราเห็น น้ำจึงหลากมากมายส่ายกระเซ็น มิเคยเว้นว่างน้ำฉ่ำอำนวย พอต้องแดดแผดกล้าคราค่อนบ่าย เกิดประกายเก็จแก้ววับแววสวย แมลงปอห้อฝ่าพางงงวย ธรรมชาติช่วยชุบกรุงชิงน่าสิงนอน