เมื่อสายฝนหล่นมาพฤกษาใส เขียวกิ่งใบชุ่มฉ่ำงามล้ำเหลือ ป่าได้น้ำล้ำค่ามาจุนเจือ มิเคยเบื่อน้ำฝนที่หล่นมา ต้นไม้รอขอฝนหล่นมาเรื่อย ใยฝนเฉื่อยฉีดน้ำฉ่ำพฤกษา ต้องงอนง้อต่อไปไม่เลิกรา หล่นเถิดหนาน้ำฝนให้ล้นไพร แล้วน้ำฝนหล่นหลั่งทั่วทั้งป่า สายธาราเริ่มมัวกลั้วดินไหล ฝูงปลาสุขสนุกสนานสำราญใจ แหวกว่ายไปเป็นทางกลางธารา แต่เหล่านกผกผินบินเข้าหลบ แฝงคาคบใต้เงาเหล่าพฤกษา คอยแสงแดดแผดเผาส่องเข้ามา เพื่อเริงร่าหากินถิ่นกรุงชิง
คุณนกตะวัน 28 พ.ค. 2551 10:01 น. - ID 115492 
2444
0
0
28 พฤษภาคม 2551 11:09 น. - comment id 854590
ดีใจจังเข้ามาคนแรกตั้งหลายกลอน อย่าลืมนะครับคุณนกตะวัน มีคำแนะนำดีๆเกี่ยวกับการเขียนให้เพราะแบแบบนี้แนะนำด้วยนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
