ลอยละล่องพลิ้วไหวสายหมอก ฉีกละลอกลอยพลิ้วตามคันเขา แผ่ปกปิดเป็นเงาซ่อนเป็นขาวเทา เมื่อม่านหมอกบทบังหุบเขาลำเนาไพร เมื่อม่านหมอกโอบฉีกปีกภูเขา เปลืองเปล่าเท่านั้นเจ้าควันเอ๋ย ช้านานหมอกควันเจ้าลับเลย เจ้าหยัดเย้ยเป็นภูอยู่คู่กัน สายฝนเงียบ เลียบลับฟ้า ฝูงนกนา นา ท้าแหวกหมอกม่าน เจ้าฝูงนกถลาสนานสำราญ แม้นานกัปกาลเจ้าโบยบิน เมื่อสายหมอก ขุ่นเจือจาง เบิกม่านฟ้า ม่านหมอกพบสว่าง ทิวาวารวางผ่านล่วงอยู่ช่วงหลัง เมื่อวิกาลยามย้ำผ่านสงบพลบภวังค์.. ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชมและช่วยตอบ กันนะครับ......ฅนกาหลง
ฅนกาหลง 1 พ.ค. 2551 15:01 น. - ID 114706 
1559
1
0
2 พฤษภาคม 2551 12:42 น. - comment id 845386
สวัสดีครับ..แม้ผมจะไม่ใช่คนเก่งอะไรมากมาย แต่อยากติชมนะครับ..ชมว่าคุณเป็นคนน น่ารักผมเชื่อว่าคุณไม่ได้ลอกผลงานใครมา อยากให้คุณทบทวนเรื่องสัมผัสระหว่างบทด้วย ยังไม่ถูกต้องนะครับ....รักครับ
2 พฤษภาคม 2551 15:55 น. - comment id 845437
ลองเขียนกลอนเปล่าดีไหมครับ ผมว่าอ่านแล้วสบายใจมากเลย อ่านแล้วเย็นดีอ่ะครับ อยากให้เขียนแบบลมพัด ไปเรื่อยๆ ไม่ต้องห่วงเรื่องคำ ไม่ต้องห่วงเรื่องสัมผัส กลอนของคุณจะน่ารัก น่าชมมากเลยครับ ชื่นชม ครับ
3 พฤษภาคม 2551 01:31 น. - comment id 845585
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
