มองบนนวลจับแจ้ง วงจันทร์ ดาวก็ขับแสงสรรค์ ขลับเคล้า แสงทองดาราบรรพ์ โลกคู่ เคียงมา เย็นโพยมยวนเย้า เพียบแท้ เสนาะขวัญ ชมจันทร์เปล่าเปลี่ยวร้าง กายเดียว ทัศนัยน์เนตรเหลียว สุดว้าง คับคนึงแดเดียว หมดล่วง โลกฤา ดูเนานิเวศคว้าง สุดถ้อย เสมอขวัญ ยินเสียงวิหคก้อง หวนโหย ลมโบกลิ่วปลิวโปรย สู่เหย้า รัญใจจวนแดโดย อกว่าง จิตเฮย หนาวนิราศแรมเร้า พิษร้าง แรงระวี
20 เมษายน 2551 22:23 น. - comment id 841079
นิราศเพราะมากค่ะ แสดงได้เข้าถึงอารมณ์จริงๆค่ะ
21 เมษายน 2551 03:05 น. - comment id 841130
ไพเราะมากเลยค่ะ จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
21 เมษายน 2551 20:47 น. - comment id 841463
เยี่ยมครับโคลงนิราศ.....กิ่งโศกกำลังแต่งนิราศ นะครับ แต่เป็นกลอน จะนำมาลงบ้างนะครับ
22 เมษายน 2551 12:10 น. - comment id 841713