...ใบไม้...ใบหนึ่ง...พัดโบก... ...ลมโกรก...กราวไป...ไหวไหว... ...ดั่งหนึ่ง...ชีวิต...สู้ไป... ...กับสิ่ง...ใดใด...เข้ามา... ...วันร่วง...ปลิดลง...ลาขั้ว... ...ปล่อยตัว...ปลิวตาม...ยถา... ...ระบำ...บรรเลง...ร่ำลา... ...ดุจอา...กาศคือ...เวที... ...อ่อนไหว...กับสาย...ลมพัด... ...สะบัด...โบกไป...เร็วรี่... ...ก่อนสัม...ผัสพื้น...ปฐวี... ...คือที่...สุดสิ้น...แสดง... ...หนึ่งคน...เกิดมา...ต่อสู้... ...ยืนอยู่...ต่อไป...เข้มแข็ง... ...อย่าได้...ยอมแพ้...โรยแรง... ...ตราบแสง...แห่งชีพ...ยังคง...
Alphilic 26 ธ.ค. 2550 19:05 น. - ID 110960 
2344
4
0
26 ธันวาคม 2550 19:59 น. - comment id 804659
ใบไม้ในสายลมใบไม้อ่อน ต้องลม โบกปลิวไหว เหมือนหัวใจ แทบขาด อนาถนัก หากลมแรง ใบไม่อ่อน กิ่งจะหัก เหมือนยามรัก ต้องมีอ่อน และผ่อนตาม
26 ธันวาคม 2550 20:29 น. - comment id 804675
สวัสดีค่ะ มีความหมายดีค่ะ
26 ธันวาคม 2550 20:35 น. - comment id 804682
สวัสดีค่ะคุณก่องกิก เห็นด้วยกับบทกลอนที่เขียนมาค่ะ เพราะมากๆด้วย ใบอ่อน...ต้องลม...โบกไหว ปลิวไป...ตามสาย...ลมผ่าน กิ่งแข็ง...หยัดยืน...ต่อต้าน มิทาน...หักโค่น...ตามลม เฉกเช่น...ความรัก...ฉะนี้ ต้องมี...อ่อนแข็ง...ผสม จักได้...ไม่ร้าว...ระทม ผ่อนบ้าง...อารมณ์...ของใจ ******************************
26 ธันวาคม 2550 20:36 น. - comment id 804683
สวัสดีค่ะคุณช่ออักษราลี ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมชมนะคะ
26 ธันวาคม 2550 22:38 น. - comment id 804722
ครับ เราต้องเข้มแข็งและทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ค่าของเราอยู่ที่นั่น อย่าเพิ่งท้อ พอจะถึงเวลาร่วงโรยก็จะได้มีคนเห็นความสำคัญเนอะ
27 ธันวาคม 2550 00:28 น. - comment id 804740
จินตนาการเป็นเยี่ยม........ เก่งจังเลย.. นะคับ
27 ธันวาคม 2550 01:22 น. - comment id 804756
สวัสดีค่ะคุณกวีปกรณ์ เห็นด้วยกับความคิดเห็นค่ะ เวลาเกิด เราร้องไห้ขณะที่คนอื่นยิ้ม เวลาเราจะจากโลกนี้ไป เราจะยิ้ม ในขณะที่คนอื่นร้องไห้ แต่การจะทำตัวให้ควรค่าแก่น้ำตาของผู้อื่นนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย กับการทำอย่างไรให้ "พอจะถึงเวลาร่วงโรยก็จะได้มีคนเห็นความสำคัญเนอะ"
27 ธันวาคม 2550 01:24 น. - comment id 804759
สวัสดีค่ะ คุณพลังงานแสงดวงดาว ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมชม และขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ ปลื้มใจมากๆ
27 ธันวาคม 2550 01:52 น. - comment id 804772
สวัสดีครับ แต่งได้ไหวดีแท้แม้แต่ตัวอักษรยังมีสีไล่เฉด ให้อารมณ์พลิ้วไหวยิ่งขึ้นอีก เพราะครับชอบ
27 ธันวาคม 2550 08:44 น. - comment id 804812
เห็นว่าเป็นคนอบอุ่น..เช้าขึ้นมากนึกถึงแล้วล่ะครับ...คิดถึงว่าเอ๊....ป่านนี้ตื่นยังน๊า..ทำอะไรอยู่น๊า...เริ่มแต่งกลอนใหม่หรือยัง...คิดไปสารพัด ที่บอกว่ากลอนเพราะมากๆโอ๊ะดีใจจังมีคนชม..ปกติกไม่ค่อยได้รับคำชมเท่าไหร่ ..ทำงนก่อนนะครับ สายแล้ว
27 ธันวาคม 2550 11:05 น. - comment id 804862
สวัสดีค่ะคุณดาวระดา ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมชมนะคะ ส่วนที่ไล่เฉดสีตัวอักษรนี่เป็นความชอบส่วนตัวน่ะค่ะ เพราะว่าบางทีอ่านกลอนยาวๆแล้วจะตาลาย เลยต้องเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ ^^
27 ธันวาคม 2550 11:09 น. - comment id 804863
สวัสดีค่ะคุณก่องกิก ขอบคุณที่นึกถึงนะคะ แต่ว่าเอ๊...เป็นคนฟุ้งซ่านรึป่าวนะนี่ เห็นบอกว่าคิดไปสารพัดเลย จริงๆแล้วอัลไม่ใช่คนอบอุ่นหรอกค่ะ แต่เป็นเหมือนน้ำแข็งไสน่ะ หวานๆเย็นๆ แล้วบางทีก็ได้สมญานามว่าเป็น เจ้าหญิงหิมะ เหมือนกัน ...เลือดเย็น...อารมณ์เป็นพายุ...
27 ธันวาคม 2550 12:24 น. - comment id 804893
ขอบคุณที่นึกถึงนะคะ แต่ว่าเอ๊...เป็นคนฟุ้งซ่านรึป่าวนะนี่ ...................ป็นคนช่างคิดครับ...แต่ถ้าใช้คำว่าฟุ้งซ่าน..ก็ได้..... แต่ความหมายจะเปลี่ยนไปในด้านลบ......นี่ก็แล้วแต่ละคนจะตีความอ่ะครับ
27 ธันวาคม 2550 14:10 น. - comment id 804927
ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันต่อไปอ่ะค่ะ
27 ธันวาคม 2550 18:30 น. - comment id 805023
สวัสดีค่ะคุณเฌอมาลย์ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะคะ มีรูปสวยๆมาฝากตลอดเลย ขอบคุณค่ะ
16 มกราคม 2551 20:20 น. - comment id 811943
เข้ากับความรู้สึกตอนี้มากเลย .. อ่านแล้วน้ำตาจะพาลจะไหล .. ชีวิตก็เท่านี้มีพบก็ย่อมมีจาก มีรกก็ย่อมมีการพลัดพราก ..
4 มีนาคม 2551 20:17 น. - comment id 829262
แอบฝากใจไปในดอกไม้ แอบบอกรักไปกับสายลม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
