ใบไม้ใบหนึ่ง....ปลิวคว้าง อ้างว้าง.......ตามแรง.....ลมไหว สายลม....โชยพัด...กวัดไกว ไม่นาน......ร่วงลบ......ซบดิน ใบไม้......ชีวา.......ชีวิต ยิ่งคิด.....ยิ่งเศร้า.....เหงาหงอย ชิวิต......เหมือนใบ......ไม้น้อย คอยวัน.....ล่วงลับ......ดับไป
31 ตุลาคม 2550 13:46 น. - comment id 780305
ใบไม้ก็เหมือนชีวิตจริงเนาะ...ตอนอยู่บนต้นก็ดูสวยงาม สง่า แต่พอถึงเวลา ก็ร่วงหล่นลงมาตามวันและเวลาที่เป็นไป
31 ตุลาคม 2550 18:41 น. - comment id 780567
แวะมาทักทายครับผม... ยินดีต้อนรับสู่บ้านกลอนครับคุณผู้มีอิทธิพล จะจับผมไปนั่งยางเปล่านิ...กลัว
4 พฤศจิกายน 2550 21:29 น. - comment id 782558
ชีวิตเหมือนใบไม้ นะ