กทรรปคำเลาะเลียมเพื่อเตรียมบท เพื่อจ้องจดทรงจำดีที่สุขสันต์ ในทุ่งกว้างทุ่งไกลที่จรัล ที่ใจมั่นหมายไว้ในทรงจำ ทุ่งพระหาหน้าข้าวเขียวใบเรียวแหลม ยอดหญ้าแซมชนฝนสายร่ายลำนำ ใบข้าวเขียวต้องลมกลายดั่งร่ายรำ จังหวะซ้ำทำนองซ้อนอ่อนไสว นั่นปูนาหิวจัดกัดต้นข้าว นั่งนึกเอาชาวนาพบคงจบใจ คงไม่ปล่อยให้ปูเป๋ได้เซไป ด้วยเหตุใดเล่าเจ้าปูคงรู้ดี กทรรปคำนำเรื่องราวแห่งท้องทุ่ง ด้วยใจมุ่งหาธรรมชาติที่สาดสี เพื่อเพิ่มพลังเพิ่มแรงใจให้ชีวี ในสิ่งที่ห่างเหินมาเกินกาล ดูนกน้อยบินขึ้นลงไม่คงที่ เมื่อสุรีย์เริ่มสาดส่องทำนองผ่าน เมื่อบทเพลงแห่งท้องนาว่าขับขาน รอยตำนานก็ฟื้นคืนกลับมา หายใจเข้าลึกลึกรู้สึกได้ กล่อมหัวใจให้สดชื่นตื่นชีวา ตื่นจากทุกข์ดั่งดวงใจได้เยียวยา ครั้นนิทราคงฝันหาทุ่งนาเรา
ดาวระดา 6 ก.ย. 2550 12:57 น. - ID 106824 
1206
4
0
6 กันยายน 2550 13:00 น. - comment id 750273
แวะมาอ่าน มาชื่นชมผลงานค่ะ..
6 กันยายน 2550 13:07 น. - comment id 750278
สวัสดีครับ white rose ต้องขอบคุณอย่างยิ่งที่เข้ามาทักทายและหลงชื่นชม
6 กันยายน 2550 13:13 น. - comment id 750280
อ่านแล้วคิดถึงวัยเด็กของเราจัง เป็นยั่งงี้เลยตอนนี้มีแต่ตึกมาแทนหมดแล้ว เซ็ง
6 กันยายน 2550 14:45 น. - comment id 750316
สวัสดีครับ กชมนวรรณ ขอบคุณที่ให้เกียรติมาแวะชมครับ ตึกระฟ้า มากมายจริงๆครับน่าเบื่อหน่ายด้วย
6 กันยายน 2550 15:10 น. - comment id 750319
ทุ่งนาของ ดาระดา สวยเหมือน สนามกอลฟเลยเนาะ... รีณาขอไปปลูกข้าวด้วยคนจร้า..ทุ่งนาขียว ใบข้าวเรียว ส่ายระบำ ย้ำให้จำ ของจังหวะ ที่กล่าวขาน เพลงหวานหวาน ของวันวาน อันแสนนาน แม้ว่ากาล ผันผ่านไป ใจยังจำ
6 กันยายน 2550 15:55 น. - comment id 750334
ตะวันฉาย แดดส่อง ทิวท้องทุ่ง หอมกลิ่นปรุง ดอกข้าว พราวไสว ลมโชยพัด ต้นอ่อน ราวแกว่งไกว เห็นประกาย น้ำค้าง หล่นพร่างพรู อยู่แดนไหน สุดไกล ไปผลัดถิ่น จากแผ่นดิน มารดา มานานอยู่ จากญาติมิตร พี่น้อง แม่โฉมตรู ใครจะรู้ งานหนัก มิพักลา ทุ่มเทแรง กายใจ ไปจนสิ้น จำต้องดิ้น งานใด ใฝ่ฝันหา ปีเดือนผ่าน ใจผัน รอวันมา แดดร้อนจ้า เหลืองรวงข้าว ราวทุ่งทอง ตะวันสาด แสงมา ทาทาบใหม่ ร่วมจิตใจ ก้าวเดินไป กับเพื่อนผอง ทอดทิ้งทุ่ง ท้องนา ที่เรืองรอง สาดแสงส่อง ผ่องใส ได้กลับนา
6 กันยายน 2550 16:28 น. - comment id 750352
หลังสู้ฟ้าหน้าสู่ดิน...ยังยินดี กำลังมี...หาเงิน...ส่งลูกเรียน ถนอมลูก อย่าลำบาก จงพากเพียร หมั่นอ่านเขียน เรียนจบ เป็นเจ้านาย แสนชื่นชม ลูกชาวนา เทียมหน้าเขา วันหนึ่งเจ้า กลับบ้าน สมใจหมาย ทั้งเงินงาน การรู้ อยู่สบาย เจ้าบอกขาย ที่นา ซื้อคอนโดฯ!!!!
6 กันยายน 2550 18:30 น. - comment id 750488
พันธะคิดถึงบ้านนาจังครับ
ป่านนี้แม่พันธะคงตำน้ำพริกรออยู่
7 กันยายน 2550 01:25 น. - comment id 750689
อาราเล่ มันหาทุ่งที่ดีกว่านี้ไม่ได้น่ะอภัยด้วย เก็จถะหวา กลอนเพราะมากครับชอบได้ใจเลยน่ะ เก่งครับ ฝากรักฝากฝัน ครับจริงอย่างที่คุณว่าในสังคมเมืองเราทุกวันนี้พันธะ ว่างๆก็กลับไปกินน้ำพริก ที่อร่อยฝีมือแม่บ้างนะครับ
7 กันยายน 2550 09:49 น. - comment id 750779
แก้วประเสริฐ.
7 กันยายน 2550 13:14 น. - comment id 750898
ขอบคุณครับคุณแก้วประเสริฐ เป็นปลื้มครับที่แวะมาทักทาย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
