ล่องลอยลาลับไลตา มองหาไร้สินเสียงสรร สุดไกลจากไปสายป่าน เนิ่นนานนับวันผันแปร สายป่านลอยลิ่วปลิวหาย จรไกลเหมือนใจเป็นแผล ลาลับห่างไกลไม่แล สุดแท้สายสมพัดพา หากแม้นฤดูแปลี่ยนเวียนกลับ คงจักพบพานอีกหน สายป่านล่องลอยตามลม ได้ยลชั่วยามล้างไกล
นักรักผู้โง่เขลา 18 มิ.ย. 2550 02:09 น. - ID 103762 
1060
1
0
18 มิถุนายน 2550 20:44 น. - comment id 711544
ปล่อยเขาไปนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
