pepper_328
ใต้ร่มไม้ยามอาทิตย์ลับขอบฟ้า
ทอดกายาลงบนเสื่อบนหญ้าเขียว
ลมโบกพัด สะบัดหญ้าใบเรียว
ทอดยาวเพรียวลูบใบลู่ไล้ลม
ราตรีเริ่มคืบคลานตามกาลมา
ดาวบนฟ้าออกเริงร่าอย่างสุขสม
บ้างเกาะกลุ่มเป็นกระจุกอยู่เกลียวกลม
บ้างกระจายปูเป็นพรมที่บนฟ้าให้พร่างพราว
แสงจันทร์เรืองลอดอณูหมอกลงมา
ร่วงหล่นทาบรรยากาศให้ขุ่นขาว
หิ่งห้อยอวดแสงสวยใต้แสงดาว
ทำกับราวจะประชันขันแข่งกัน
แปลกไหมว่าทำไมต้องมาตรงนี้
ตรงๆที่มีเพียงแค่ตัวฉัน
อยู่อย่างเดียวดายลำพังทุกๆวัน
จากวันนั้นที่เธอจากไม่ย้อนมา
ทุกวันนี้รู้สึกมีเธอเคียงคู่
ยังยืนอยู่ใกล้ใกล้คอยหวงคอยห่วงหา
ได้แต่อาลัยแม้เธอไม่กลับคืนย้อนมา
หลับเถิดหนาให