คนกุลา
.
.
ที่เบื้องนั้นคือหิมาลัยในม่านเมฆ
ดั่งฟ้าเสกสวรรค์สรวงแห่งห้วงฝัน
เกร็ดน้ำแข็งแหว่งเว้าพราวตะวัน
เรียงเป็นชั้นเทือกพรายสุดสายตา
งามปานนี้นี่หรือว่ามายาภาพ
สุดเอิบอาบดื่มด่ำใดในใต้หล้า
สุขหรือทุกข์เคยครองใจยามได้มา
ก็เหมือนว่าถูกสกดลืมหมดใจ
ยามมายืนอยู่ที่นี่ที่สุดโลก
เร้าลมโบกสบัดพริ้วพัดปลิวไหว
เทือกภูเขาสูงลับทาบฟ้าไกล
หิมาลัยแดนฝันวันมาเยือน
ชมภูเขาเงาฝันวันภาพสวย
อยากมีเจ้ามาร่วมด้วยช่วยเป็นเพื่อน
จะให้รอนานไหมในปีเดือน
ได้มาเยือนแดนฝันกันสองคน
มาร่วมไหวหวามเขาในเงาฟ้า
พราวพรายตาดุจฟ้าเสกม่านเมฆหม่น
เมื่อมาเดียวเปลี่ยวกระไรในใจตน
ไม่อยากหม่นให้ม
1792
26
0
หน้าส่วนตัว
