คืนแห่งฝัน ดาวเด่นฟ้าดาดาว สายลมหนาว โบกพริ้วปลิวไสว พัดสะบัดซึ่งกิ่งไม้ แตกกิ่งใบ พริ้วไหวไป กิ่งไหวสะบัดเอน ที่ทะเลฝนปนทะเลใจ ที่เคลื่อนไหว ยังเหลียวและเลี้ยวเบน เจือจันทร์ผันเปลี่ยนไปเมื่อยามเพล ดวงจันทร์เจนเหหันดำมืดไป แล้วเมื่อไหร่จะถึงยุคฟ้าสวยใส แล้วทำไม ทะเลรักมักเวียนวน คืนดวงแห่งจันทร์วันนี้ดูสับสน มีแต่คนอยากเป็นเพื่อนของพระจันทร์ ไม่มีความฝันผันไปในครานี้ แต่จะมีพิราบขาวที่พราวฝัน ไม่มีจันทร์เป็นเพื่อนก็เหมือนกัน มีแค่ฉันและเธอก็เพลินพอ