แม้นจากนาน..ใจร้าวราน..ยังหวนนึก ยังรู้สึก..ถึงความเหงา..เศร้าโศกศัลย์ กี่ราตรี..ที่ผ่านไป..ในวานวัน กี่คืนฝัน..ที่ทดท้อ..ทรมาน์ อยากจะลืม..ใจกลับจำ..กล้ำกลืนอยู่ อยากให้รู้..ใจนั้นห่วง..เฝ้าห่วงหา ถึงกายลับ..ใจไม่ดับ..ยับอุรา เพราะรู้ว่า..เธอมีค่า..กว่าอื่นใด หนึ่งชีวิต..หนึ่งความรัก..หนึ่งความฝัน เพียงหนึ่งวัน..ขอแค่นั้น..จะได้ไหม หนึ่งทิวา..หนึ่งราตรี..ที่จางไป ขอเพียงให้..เธอรู้ค่า..ว่ารักเธอ