ผีเสื้อปีกบางฯ
.....ควันเทาเบาบางบาง
ล่องลอยอย่างอ่อนอ้อยสร้อย
ชายหนึ่งซึ่งใจลอย
นั่งปลดปล่อยรอยคำนึง
.....มือจับมวนยาเส้น
ดูดเน้นเน้นระลึกถึง
วันวารยังติดตรึง
เหมือนประหนึ่งเมื่อวันวาน
.....พฤษภาปีผ่านพ้น
คนดิ้นรนน่าสงสาร
หลีกลี้หนีซมซาน
อุดมการณ์ย่อยยับไป
.....โลหิตหลั่งไหลริน
เปรอะแผ่นดินนั่นเพราะใคร
ใครนั้นคงเป็นใหญ่
คนกราบไหว้ทั่วพารา
.....กี่ชีวิตที่ดับดิ้น
พวกทมิฬมันเข่นฆ่า
เหมือนอย่างเป็นผักปลา
ไร้ราคาค่าไม่มี
.....ใครก่อ...ใครระยำ
เฝ้าตอกย้ำทุกนาที
ใครนั้นยังอยู่ดี
มีชีวีในสังคม
.....วันเดือนเลื่อนผ่านไป
อกหม่นไหม้ใจขื่นขม
พฤษภา...ก็แค่...พฤษภาคม
กี่คนตรม...ใ
1867
5
0
หน้าส่วนตัว
