นกเขา เมื่อเช้านี้
กุ๊ก กุ๊ก กุ๊ก กุ๊ก กุ๊ก กุ๊กกรู เรืออาทิตย์เที่ยวเช้าตรู่วิ่งฉิวลมทะเลเห่พัดสนใบหล่นปลิวลอยคว้างล่องละลิ่วลงสู่ทรายสายตาจ้องสอดส่องคอยจ้องจับเพียงรอยเท้าลึกลับกลับจางหายยังสับสนสงสัยอยู่ไม่คลายมิวางวายคิดห่วงหาใจอาวรณ์คอยติดตามถามไถ่ด้วยใคร่รู้จึงเฝ้าดูด้วยสายตาไม่กล้าถอนตั้งแต่เช้าจนสิ้นแสงตะวันรอนจวบแดดอ่อนส่องแสงงามอร่ามตาเจอเจ้าตัวต้นตออยู่ตรงนี้เฝ้าออดอ้อนจู๋จี๋อยู่ตรงหน้าใครจะจ้องมองอย่างไรไม่นำพาใครจะว่าอย่างไรไม่สำคัญจนสุดท้ายช้ำใจไม่มีสุขเต็มด้วยทุกข์เต็มหัวใจไม่เห็นฝันมันแผดเผาเศร้าใจไม่เว้นวันสุดท้ายพลันจมหายมลายลงทุกข์ตรมอยู่เพียงตัวตนเดียวโดดเดี่ยวเศร้าใจด้วยไหลหลงจวบจนสิ้นลมหาย
2258
17
6
หน้าส่วนตัว
