พิมญดา
น้ำตาร่วงพวงแก้มแสนขมขื่น
ตอนเธอคืนคำสัญญาลาลับหาย
นอนร้องไห้คิดถึงเธอแทบวางวาย
ใจสลายกายเหนื่อยนักรักพังพลัน
เธอผลักไสฉันดั่งคล้ายนกปีกหัก
ชั่วโมงรักบินไม่ถึงซึ่งฝั่งฝัน
เข็นหัวใจให้เข้มแข็งไปวันวัน
ปีกรักฉันเริ่มบินใหม่แม้ไร้เธอ
บินโดดเดี่ยวเดียวดายบนฟ้ากว้าง
แม้ไร้คนคอยเคียงข้างสู้เสมอ
แต่วันนี้เธอกลับมาไม่อยากเจอ
อย่ามาเพ้อคำเคยหลอกช่วยออกไป
จะกลับมาทำไมใครเชื้อเชิญ
ช่วยประเมินผลงานรักที่ผลักใส
ปล่อยฉันเจ็บปล่อยฉันปวดรวดร้าวใจ
จะกลับมาอีกทำไมใครใช้มา
เวลาฉันหายเจ็บเข็ดคนลวง
อย่ามาหลอกให้ติดบ่วงเสน่หา
ซากอดีตที่เธอทำจำติดตา
ลมใดพาพัดเธอหวนชวนไปที............