ไทยเอยเคยเพลี่ยงพล้ำ ลงเพราะ ไทยวิบาททะเลาะ เบาะแว้ง อย่าโกรธอาจมีเคราะห์ ได้โชค ร้ายเอย ความพิโรธโหดแห้ง ก่อช้ำ กรรมเวร คนดีมีมากแล้ว ก็ใช่ ไทยเอย จึ่งไม่เสียดายดี ที่ม้วย คนชั่วมักเห็นไกล เกินตา มีมากเยอะดังกล้วย สงสาร คนดี ปัญญาเปรียบค่าแก้ว กล่องเกล็ด แม้ว่าเพชรเจอเพชร ตัดได้ เก่งกับเก่งเจอกัน มลายสิ้น ดีเลวปะปนกัน สงบได้ ไทยรุ่ง ร้ายเหลือมีมากหน้า อาสัญ ไทยมีปัญญาอนันต์