ทุกวันนี้ก็ไม่ค่อยได้ทำอะไร ก็มัวแต่...คิดถึงคนไกลแหละรู้หรือเปล่า ได้อารี่....ก็เขียนจนปรุแล้ว...เรืองของเรา จะมีเพื่อน....... ก็คงจะเป็นความเหงาที่เข้ามาและไม่เคยจากไป คิดถึงเธอม๊าก มาก แต่ก็ไม่รู้จะฝากไปให้ ทางไหน จะฝากลมก็กลัวจะพัดออกนอกลู่นอกทางไป จะฝากดาวให้ ก็กลัวเธอไม่รู้ว่าเป็นดาวดวงไหนที่ฟ้าเบื่องบน หรือจะเป็นดวงจันทร์ดี เอ๊ะ.....แต่วันนี้เป็นวันที่จัทร์ล่องหน (คืนเดือนมืด) โอ้ย....แล้วจะทำยังไงเนี่ย ถึงกับอับจน ไม่รู้จะเอาความคิดถึงที่ท่วมท้นให้เธอยังไง